Οι ασφαλίσεις υγείας την τελευταία δύσκολη δεκαετία έχουν υψηλή ζήτηση αντοχή. Με άλλα λόγια, όπως κατά την δύσκολη περίοδο της οικονομικής επιτήρησης, παρά τα πλήγματα που δέχθηκε, ο κλάδος της υγείας στάθηκε ο πλέον ανθεκτικός, έτσι και στη νέα στενωπό που διανύουμε παγκόσμια, πλέον, δηλαδή την πανδημία του κορωνοϊου, τα ασφαλιστήρια υγείας είναι πολύ ψηλά στην προτίμηση των πολιτών.
Εντούτοις, εκείνο που προκαλεί έντονο προβληματισμό είναι ότι, παρά αυτά τα χαρακτηριστικά του κλάδου υγείας που προαναφέραμε, η ανάπτυξή του δεν είναι ούτε αυτή που του αρμόζει, ούτε η επιθυμητή. Αντιθέτως, από τα διαθέσιμα στοιχεία διαπιστώνεται η ύπαρξη σημαντικού ‘ασφαλιστικού κενού’ στους Έλληνες πολίτες. Ότι ο ελληνικός λαός είναι σοβαρά υπασφαλισμένος καταδεικνύεται τόσο από το ότι μόνο 15/100 συμπολίτες μας διαθέτουν ιδιωτική ασφάλιση (σύμφωνα με στοιχεία της ΕΑΕΕ), όσο και, κυρίως, από το πόσο πληρώνουν εξ ιδίων για την υγεία τους, χωρίς ή πέρα από την μεσολάβηση ασφαλιστικού φορέα, αναφέρει ο Γιάννης Καντώρος πρόεδρος της Επιτροπής Υγείας της ΕΑΕΕ.
Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με τα επίσημα δημοσιευμένα από το 2011 κι εξής στοιχεία του Συστήματος Λογαριασμών Υγείας της ΕΛΣΤΑ, οι Έλληνες πληρώνουν πολλά από το πορτοφόλι τους για την υγεία τους. Ενδεικτικά, για το 2019, πού είναι τα πλέον πρόσφατα στοιχεία, επί συνόλου 14,4 δις ευρώ δαπανών υγείας στη χώρα, παρά την θεσμοθετημένη ευρεία και καθολική δημόσια περίθαλψη και κοινωνική ασφάλιση, οι ίδιοι οι πολίτες χρηματοδοτούν το 40%, δηλαδή, σχεδόν 6 δις, με άμεσες ιδιωτικές πληρωμές, αλλά και μέσω της ιδιωτικής τους ασφάλισης. Χρήζει προσοχής ότι, από αυτά τα 6 περίπου δις, μόλις 672 εκατ., (δηλαδή περίπου το 12% της ιδιωτικής χρηματοδότησης και το 4,7% της συνολικής εθνικής δαπάνης) πληρώνονται μέσω της ιδιωτικής ασφάλισης.
Οι λόγοι στους οποίους μπορεί να αποδοθεί το στοιχείο του ότι τόσοι πολλοί πολίτες εμμένουν στην άμεση, εξ ιδίων, πληρωμή των μη κοινωνικά καλυπτόμενων δαπανών υγείας τους, αντί μέσω της ιδιωτικής ασφάλισης’, κατά την άποψη μας, συνοψίζονται στους εξής:
- Κατ’ αρχήν, στη γνωστή και σαφώς αφελή αντίληψη ότι «δεν θα συμβεί σε μένα», άρα δεν χρειάζομαι ασφάλιση. Μέχρι, βέβαια, που «κάτι» μας συμβαίνει!
- Δεύτερο και πολύ σημαντικό, στην παντελή απουσία φορολογικών κινήτρων για την αγορά ιδιωτικής ασφάλισης, που αποθαρρύνει εκείνους τους πολλούς που έχουν συναίσθηση της ανάγκης και του κινδύνου, αλλά έχουν μάλλον περιορισμένα οικονομικά δεδομένα.
- Τέλος, στη διαμόρφωση αυτής της κατάστασης, οπωσδήποτε, ευθύνεται και η επί δεκαετίες επιλογή του κράτους να μην προωθεί και να μην αναθέτει στο θεσμό που εκπροσωπούμε επίσημο και ουσιαστικό ρόλο στο όλο σύστημα υγείας της πατρίδας μας.
Αν αρνούμασταν, σημεώνει να δούμε τα πράγματα, όπως έχουν τόσα χρόνια, η πανδημική κρίση, τώρα, αν μη τι άλλο, κατέδειξε ότι χρειάζεται συστηματική συνένωση δυνάμεων, Η σοβαρή ενασχόληση των αρμόδιων υπουργείων και θεσμικών φορέων για την αναστροφή της κατάστασης και την αναδιαμόρφωση του συστήματος περίθαλψης και ασφάλισης της υγείας προς όφελος των πολιτών, είναι πλέον επιτακτική.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών