Το Korriphila HSP 701 είναι ένα παράδοξο του κόσμου της οπλουργίας: σχεδιασμένο από έναν Τσέχο και κατασκευασμένο στη Γερμανία, δημιουργήθηκε γύρω από το κατεξοχήν αμερικανικό διαμέτρημα .45 ACP.
Ελάχιστα φτιάχτηκαν (λιγότερα από 300) σε ένα διάστημα οκτώ ετών, καθώς ήταν αυστηρά χειροποίητα.
Μεταξύ των συλλεκτών η φήμη τους έχει μυθικές διαστάσεις. Το ίδιο ισχύει και για την τιμή που σε κάποιες περιπτώσεις αγγίζει πενταψήφια νούμερα, εφόσον βρεθεί κάποιος πρόθυμος να τα αποχωριστεί.
Πολύπλοκοι συνδυασμοί
Ο Edgar Budischowsky ξεκίνησε με την ξεκάθαρη πρόθεση να κατασκευάσει το καλύτερο πιστόλι οπλοφορίας στον κόσμο.
Αυτό ήταν το μόνο κριτήριο.
Το κόστος και η εμπορικότητα δεν έπαιζαν κανένα ρόλο στο εγχείρημα.
Απελευθερωμένος από οποιαδήποτε ιεραρχία και πίεση για πωλήσεις, ενσωμάτωσε στο σχέδιο τα καλύτερα κατά την άποψη του στοιχεία για τον ακριβέστερο και πλέον αξιόπιστο μηχανισμό.
Ο κορμός και το κλείστρο κατασκευάζονταν από σφυρήλατο ατσάλι.
Η κάνη στηριζόταν σταθερά στον κορμό με το επανατατικό ελατήτριο να την περιβάλει (όπως στο Walther PP) για μεγαλύτερη ακρίβεια.
Δεν υπήρχαν κλειδιά σε κάνη και κλείστρο, αλλά ευθεία οπισθοδρόμηση με την εκπυρσοκρότηση.
Ένας μηχανισμός επιβράδυνσης με ένα άτσάλινο κύλινδρο που σφηνώνεται σε αντίστοιχη εσοχή του σκελετού, παρέχει την απαραίτητη καθυστέρηση.
Μέχρι η ορμή να ξεπεράσει την αντίσταση του κυλίνδρου και να σπρώξει το κλείστρο πίσω, η πίεση εντός της θαλάμης έχει πέσει σε ασφαλές επίπεδο. Περιγράφεται ως “αρχή της επιβραδυνόμενης οπισθοδρόμησης”.
Με τον ίδιο τρόπο λειτουργεί και το τουφέκι G3 της Heckler & Koch, μόνο που εκείνο χρησιμοποιεί δύο κυλίνδρους στις πλευρές του κορμού αντί ενός στο κάτω μέρος.
Το συγκρότημα του κλείστρου μπορεί εύκολα να αποχωριστεί από το σώμα του ολισθητήρα (slide) για συντήρηση.
Η σφύρα είναι εξωτερική και διαθέτει “ασφάλεια πτώσης” που αποτρέπει τυχαία πυροδότηση, αν το όπλο προσκρούσει βίαια.
Μια ράβδος πάνω από τον επικρουστήρα εξέχει από το πίσω μέρος του κλείστρου αν υπάρχει φυσίγγιο.
Λειτουργεί ως απτή και οπτική προειδοποίηση για το χειριστή.
Η λαβή δεχόταν ένα γεμιστήρα μονής στήλης με το κουμπί απελευθέρωσης στην αριστερή πλευρά.
Η χωρητικότητα είναι 7 φυσίγγια (.45) ή 9 στα 7,65 και 9 χιλιοστά.
Το μοναδικό άλλο χειριστήριο ήταν ο μοχλός αγκίστρωσης του κλείστρου.
Λειτουργεί παράλληλα και ως αφόπλιση της σφύρας (decocker).
Ο μηχανισμός της σκανδάλης είναι επίσης μοναδικός.
Η βασική διαμόρφωση είναι διπλής ενέργειας για την πρώτη βολή και μονή ενέργεια κατόπιν, αφού η επιστροφή του κλείστρου οπλίζει τη σφύρα για κάθε επόμενη βολή.
Ο πελάτης μπορούσε με την παραγγελία του να επιλέξει σκανδάλη μονής ενέργειας μόνον (χειροκίνητη όπλιση) με έναν επιπλέον μοχλό ασφάλειας στον κορμό. Ή ακόμη και αποκλειστικά διπλής με τη σφύρα να κατεβαίνει σε θέση ηρεμίας μετά από κάθε βολή.
Αρχικά το όπλο σχεδιάστηκε για λειτουργία με το φυσίγγιο .45 ACP, γεγονός που “ξενίζει”, αφού κατασκευαζόταν στη Γερμανία.
Ο Budischowsky απευθυνόταν συνειδητά στην αμερικανική αγορά.
Το HSP 701 απέσπασε κάποιες διθυραμβικές κριτικές από διάσημους αρθρογράφους όπως ο Τζεφ Κούπερ και οι παραγγελίες άρχισαν να έρχονται παρά την υψηλή τιμή (το 1985 κόστιζε 2.000 δολάρια).
Σα χειροποίητο κοστούμι
Δεν υπήρχε ποτέ “γραμμή παραγωγής” της Korriphila.
Από το 1984 μέχρι τη λήξη της παραγωγής υπήρξαν μόνο 3-4 μαέστροι οπλουργοί που εργάζονταν στη Χαϊδελβέργη.
Κατασκεύαζαν κάθε κομμάτι με απόλυτη ακρίβεια και μεθοδικότητα.
Συνήθως η ετήσια παραγωγή δε ξεπερνούσε τα 30 όπλα.
Υπολογίζεται ότι λιγότερα από 300 βγήκαν ποτέ από το εργαστήριο. Κάθε τεχνίτης είχε την ευθύνη για ένα όπλο από την αρχή ως το τελικό φινίρισμα.
Ακόμη και το λογότυπο της εταιρείας σκαλιζόταν στο χέρι.
Κάθε ανταλλακτικό και απάρτιο ξεκινούσε ως μπάρα ατσαλιού για να διαμορφωθεί μετά από ώρες προσεκτικής τριβής και λείανσης. Δεν υπάρχει πουθενά περιθώριο για “ανοχές” και κενά μεταξύ μερών.
Αυτό εκτός από την αίσθηση ποιότητας δίνει και ασυνήθιστη ακρίβεια.
Κάθε πιστόλι έφευγε από τα χέρια του Budischowsky με ένα στόχο δοκιμής.
Η διασπορά ήταν συνήθως 2,5-3cm στις 25 γυάρδες (η δοκιμή γινόταν με το αγγλοσαξωνικό πρότυπο).
Τέτοια ακρίβεια θεωρείται αξιοζήλευτη για σκοπευτικά πιστόλια, όχι αμυντικά.
Εκτός από τη διαμόρφωση της σκανδάλης οι πελάτες μπορούσαν να επιλέξουν το μήκος κάνης (4 ή 5 ίντσες), το φινίρισμα (ανοξεδωτο ή ανθρακούχο ατσάλι), τη χάραξη και το διάκοσμο του μετάλλου, τα σκόπευτρα, ακόμη και το μέγεθος των χειριστηρίων.
Οι λαβές κατασκευάζονταν από επιλεγμένο ξύλο, ελεφαντόδοντο, ή άλλα εξωτικά υλικά.
Αρκετοί ευρωπαίοι παρήγγειλαν τα δικά τους πιστόλια σε 9mm Parabellum και .30 Luger (7,65X21mm).
Κάποια φτιάχτηκαν σε .38 Super και ελάχιστα σε 10mm Auto και 9mm Ultra.
Από την ήδη μικρή παραγωγή ξεχωρίζουν κάποια σετ που παραγγέλθηκαν εξ’αρχής ως “όμοιο ζεύγος” και η έκδοση “Οφθαλμός του Θωρ” με κλείστρο από δαμασκηνό ατσάλι.
Οι συλλέκτες και γνώστες γύρω από την ιστορία της Korriphila θεωρούν πως -με εξαίρεση τα ζεύγη- δεν υπάρχει κανένα HSP 701 απόλυτα ίδιο με κάποιο άλλο.
www.bankingnews.gr
Ελάχιστα φτιάχτηκαν (λιγότερα από 300) σε ένα διάστημα οκτώ ετών, καθώς ήταν αυστηρά χειροποίητα.
Μεταξύ των συλλεκτών η φήμη τους έχει μυθικές διαστάσεις. Το ίδιο ισχύει και για την τιμή που σε κάποιες περιπτώσεις αγγίζει πενταψήφια νούμερα, εφόσον βρεθεί κάποιος πρόθυμος να τα αποχωριστεί.
Πολύπλοκοι συνδυασμοί
Ο Edgar Budischowsky ξεκίνησε με την ξεκάθαρη πρόθεση να κατασκευάσει το καλύτερο πιστόλι οπλοφορίας στον κόσμο.
Αυτό ήταν το μόνο κριτήριο.
Το κόστος και η εμπορικότητα δεν έπαιζαν κανένα ρόλο στο εγχείρημα.
Απελευθερωμένος από οποιαδήποτε ιεραρχία και πίεση για πωλήσεις, ενσωμάτωσε στο σχέδιο τα καλύτερα κατά την άποψη του στοιχεία για τον ακριβέστερο και πλέον αξιόπιστο μηχανισμό.
Ο κορμός και το κλείστρο κατασκευάζονταν από σφυρήλατο ατσάλι.
Η κάνη στηριζόταν σταθερά στον κορμό με το επανατατικό ελατήτριο να την περιβάλει (όπως στο Walther PP) για μεγαλύτερη ακρίβεια.
Δεν υπήρχαν κλειδιά σε κάνη και κλείστρο, αλλά ευθεία οπισθοδρόμηση με την εκπυρσοκρότηση.
Ένας μηχανισμός επιβράδυνσης με ένα άτσάλινο κύλινδρο που σφηνώνεται σε αντίστοιχη εσοχή του σκελετού, παρέχει την απαραίτητη καθυστέρηση.
Μέχρι η ορμή να ξεπεράσει την αντίσταση του κυλίνδρου και να σπρώξει το κλείστρο πίσω, η πίεση εντός της θαλάμης έχει πέσει σε ασφαλές επίπεδο. Περιγράφεται ως “αρχή της επιβραδυνόμενης οπισθοδρόμησης”.
Με τον ίδιο τρόπο λειτουργεί και το τουφέκι G3 της Heckler & Koch, μόνο που εκείνο χρησιμοποιεί δύο κυλίνδρους στις πλευρές του κορμού αντί ενός στο κάτω μέρος.
Το συγκρότημα του κλείστρου μπορεί εύκολα να αποχωριστεί από το σώμα του ολισθητήρα (slide) για συντήρηση.
Η σφύρα είναι εξωτερική και διαθέτει “ασφάλεια πτώσης” που αποτρέπει τυχαία πυροδότηση, αν το όπλο προσκρούσει βίαια.
Μια ράβδος πάνω από τον επικρουστήρα εξέχει από το πίσω μέρος του κλείστρου αν υπάρχει φυσίγγιο.
Λειτουργεί ως απτή και οπτική προειδοποίηση για το χειριστή.
Η λαβή δεχόταν ένα γεμιστήρα μονής στήλης με το κουμπί απελευθέρωσης στην αριστερή πλευρά.
Η χωρητικότητα είναι 7 φυσίγγια (.45) ή 9 στα 7,65 και 9 χιλιοστά.
Το μοναδικό άλλο χειριστήριο ήταν ο μοχλός αγκίστρωσης του κλείστρου.
Λειτουργεί παράλληλα και ως αφόπλιση της σφύρας (decocker).
Ο μηχανισμός της σκανδάλης είναι επίσης μοναδικός.
Η βασική διαμόρφωση είναι διπλής ενέργειας για την πρώτη βολή και μονή ενέργεια κατόπιν, αφού η επιστροφή του κλείστρου οπλίζει τη σφύρα για κάθε επόμενη βολή.
Ο πελάτης μπορούσε με την παραγγελία του να επιλέξει σκανδάλη μονής ενέργειας μόνον (χειροκίνητη όπλιση) με έναν επιπλέον μοχλό ασφάλειας στον κορμό. Ή ακόμη και αποκλειστικά διπλής με τη σφύρα να κατεβαίνει σε θέση ηρεμίας μετά από κάθε βολή.
Αρχικά το όπλο σχεδιάστηκε για λειτουργία με το φυσίγγιο .45 ACP, γεγονός που “ξενίζει”, αφού κατασκευαζόταν στη Γερμανία.
Ο Budischowsky απευθυνόταν συνειδητά στην αμερικανική αγορά.
Το HSP 701 απέσπασε κάποιες διθυραμβικές κριτικές από διάσημους αρθρογράφους όπως ο Τζεφ Κούπερ και οι παραγγελίες άρχισαν να έρχονται παρά την υψηλή τιμή (το 1985 κόστιζε 2.000 δολάρια).
Σα χειροποίητο κοστούμι
Δεν υπήρχε ποτέ “γραμμή παραγωγής” της Korriphila.
Από το 1984 μέχρι τη λήξη της παραγωγής υπήρξαν μόνο 3-4 μαέστροι οπλουργοί που εργάζονταν στη Χαϊδελβέργη.
Κατασκεύαζαν κάθε κομμάτι με απόλυτη ακρίβεια και μεθοδικότητα.
Συνήθως η ετήσια παραγωγή δε ξεπερνούσε τα 30 όπλα.
Υπολογίζεται ότι λιγότερα από 300 βγήκαν ποτέ από το εργαστήριο. Κάθε τεχνίτης είχε την ευθύνη για ένα όπλο από την αρχή ως το τελικό φινίρισμα.
Ακόμη και το λογότυπο της εταιρείας σκαλιζόταν στο χέρι.
Κάθε ανταλλακτικό και απάρτιο ξεκινούσε ως μπάρα ατσαλιού για να διαμορφωθεί μετά από ώρες προσεκτικής τριβής και λείανσης. Δεν υπάρχει πουθενά περιθώριο για “ανοχές” και κενά μεταξύ μερών.
Αυτό εκτός από την αίσθηση ποιότητας δίνει και ασυνήθιστη ακρίβεια.
Κάθε πιστόλι έφευγε από τα χέρια του Budischowsky με ένα στόχο δοκιμής.
Η διασπορά ήταν συνήθως 2,5-3cm στις 25 γυάρδες (η δοκιμή γινόταν με το αγγλοσαξωνικό πρότυπο).
Τέτοια ακρίβεια θεωρείται αξιοζήλευτη για σκοπευτικά πιστόλια, όχι αμυντικά.
Εκτός από τη διαμόρφωση της σκανδάλης οι πελάτες μπορούσαν να επιλέξουν το μήκος κάνης (4 ή 5 ίντσες), το φινίρισμα (ανοξεδωτο ή ανθρακούχο ατσάλι), τη χάραξη και το διάκοσμο του μετάλλου, τα σκόπευτρα, ακόμη και το μέγεθος των χειριστηρίων.
Οι λαβές κατασκευάζονταν από επιλεγμένο ξύλο, ελεφαντόδοντο, ή άλλα εξωτικά υλικά.
Αρκετοί ευρωπαίοι παρήγγειλαν τα δικά τους πιστόλια σε 9mm Parabellum και .30 Luger (7,65X21mm).
Κάποια φτιάχτηκαν σε .38 Super και ελάχιστα σε 10mm Auto και 9mm Ultra.
Από την ήδη μικρή παραγωγή ξεχωρίζουν κάποια σετ που παραγγέλθηκαν εξ’αρχής ως “όμοιο ζεύγος” και η έκδοση “Οφθαλμός του Θωρ” με κλείστρο από δαμασκηνό ατσάλι.
Οι συλλέκτες και γνώστες γύρω από την ιστορία της Korriphila θεωρούν πως -με εξαίρεση τα ζεύγη- δεν υπάρχει κανένα HSP 701 απόλυτα ίδιο με κάποιο άλλο.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών