Για άλλη μια φορά, η Fed συνέβαλε στην πρόκληση αδικαιολόγητης αστάθειας στις αγορές, είπε ο Mohamed El-Erian
Στο συμπέρασμα πως οι χρηματοπιστωτικές αγορές θυμίζουν τρενάκι roller coaster, λόγω της ισχυρών δεδομένων από την αγορά εργασίας των ΗΠΑ, και ότι αυτό πρέπει να αποτελέσει μάθημα για τους Αμερικανούς και Ευρωπαίους policy makers καταλήγει με άρθρο του στους Financial Times ο διακεκριμένος οικονομολόγος και σύμβουλος της Allianz, Mohamed El-Erian.
Όπως επισημαίνει, η περασμένη εβδομάδα ήταν ένα μάθημα «περί των ασυνήθιστων εξελίξεων» που μπορεί να πυροδοτήσει μια κεντρική τράπεζα, και οι οποίες αξίζει να εξεταστούν προσεκτικά, καθώς σχετίζονται με την ευημερία της παγκόσμιας οικονομίας.
Σύμφωνα με τον El Erian, διαπιστώνονται δύο αξιοσημείωτες αντιθέσεις:
-Πρώτον, εντοπίζονται διαφορές στις πολιτικές των μεγάλων κεντρικών τραπεζών.
-Δεύτερον, και πιο σημαντικό, υπάρχει αξιοσημείωτη απόκλιση μεταξύ των τελευταίων μηνυμάτων από την Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ και των χρηματοοικονομικών συνθηκών.
Στη συνέντευξη Τύπου της Τετάρτης (8/2) που ακολούθησε την ανακοίνωση μιας ευρέως αναμενόμενης αύξησης κατά 25 μονάδες βάσης, ο πρόεδρος της Fed, Jay Powell, αναφέρθηκε στον αποπληθωρισμό περίπου 11 φορές.
Αντίθετα, η λέξη δεν ακούστηκε καθόλου στις συνεντεύξεις Tύπου της Christine Lagarde, της προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, και του Andrew Bailey, διοικητή της Τράπεζας της Αγγλίας.
Το αφήγημα του αποπληθωρισμού εξηγεί γιατί οι αγορές, οι οποίες είχαν… κάνει πολύ λίγα ως απάντηση στη δήλωση πολιτικής της Fed πριν από τη συνέντευξη Τύπου, στη συνέχεια… απογειώθηκαν.
Διαφορές
«Αλλά η διαφορά μεταξύ της Fed από τη μια πλευρά και της ΕΚΤ και της BoE από την άλλη δεν περιορίζεται στα λόγια.
Βλέπουμε επίσης μια απόκλιση στις εξελίξεις και προοπτικές» αναφέρει ο El Erian.
Η Fed φάνηκε την περασμένη εβδομάδα να έχει κάνει στροφή σε ό,τι αφορά το αφήγημα της ήπιας προσγείωσης: ο πληθωρισμός κατευθύνεται προς τον στόχο με μικρή ζημιά στην οικονομική ανάπτυξη.
Οι άλλες δύο κεντρικές τράπεζες φαίνεται να ανησυχούν περισσότερο για τον πληθωρισμό και, ως εκ τούτου, είναι πιο πιθανή μια σκληρή προσγείωση, για παράδειγμα μια ύφεση ή, χειρότερα, ο στασιμοπληθωρισμός.
Περιττό να πούμε ότι υπάρχουν επιπτώσεις στην παγκόσμια οικονομία, δεδομένης της επιρροής αυτών των κεντρικών τραπεζών.
Συγκρίνετε αυτήν την κατάσταση με το προηγούμενο καθεστώς νομισματικής πολιτικής, όταν είχαμε υψηλό βαθμό συσχέτισης, αν όχι συνεργασίας, μεταξύ των κεντρικών τραπεζών.
Μετά την εξομάλυνση των δυσλειτουργικών χρηματοπιστωτικών αγορών, οι κεντρικές τράπεζες διπλασίασαν τη μη συμβατική νομισματική πολιτική για να επιδιώξουν ευρύτερα μακροοικονομικά αποτελέσματα (ανάπτυξη και απασχόληση ειδικότερα).
Μια άλλη αντίθεση είναι μεταξύ του τρόπου με τον οποίο η Fed απεικόνισε τις χρηματοοικονομικές συνθήκες και τι μας λένε οι δείκτες που παρακολουθούνται ευρέως.
Οι οικονομικές συνθήκες έχουν σημασία για την αποτελεσματικότητα της νομισματικής πολιτικής.
«Για παράδειγμα, σκεφτείτε ξανά πώς το προηγούμενο καθεστώς των κατώτατων επιτοκίων και των σημαντικών εγχύσεων ρευστότητας κατέστειλε την οικονομική και χρηματοπιστωτική αστάθεια.
Αυτήν τη φορά, και σύμφωνα με μακροχρόνιους δείκτες, οι εξελίξεις στις χρηματοοικονομικές συνθήκες δεν ακολουθούν τη νομισματική πολιτική.
Σήμερα είναι τόσο χαλαρά τα πράγματα όσο πριν από ένα χρόνο πριν η Fed ξεκινήσει τον κύκλο των επιτοκιακών αυξήσεων (4,50%).
Και αυτή η χαλάρωση έχει υπερτροφοδοτηθεί από τη συνεδρίαση της Fed για την πολιτική του Δεκεμβρίου.
Όλα αυτά συνάδουν με την απροσδόκητη έκθεση για την αγορά εργασίας των ΗΠΑ της περασμένης Παρασκευής.
Αυτή η διαφορά έχει αποτελέσει αντικείμενο πολλών συζητήσεων μεταξύ των συμμετεχόντων στην αγορά.
Ωστόσο, δεν είναι αυτό που βλέπει η Fed, αν κρίνουμε από τα σχόλια του Powell στη συνέντευξη Τύπου της περασμένης Τετάρτης, όπου αναφέρθηκε επανειλημμένα στις οικονομικές συνθήκες που έχουν σφίξει αρκετά τους τελευταίους δώδεκα μήνες.
Θα μπορούσε κάλλιστα, όπως πρότεινε ο αντιπρόεδρος Lael Brainard πριν από μερικές εβδομάδες, η Fed να καθοδηγείται από μια περιορισμένη άποψη των οικονομικών συνθηκών.
Αυτό θα ήταν παρόμοιο με την προσέγγισή της για τον πληθωρισμό, όπου τώρα δίνει μεγάλη προσοχή στις βασικές τιμές στις υπηρεσίες εκτός από τη στέγαση.
Ραγδαία δράση των τιμών
Ένας τρόπος για να το καταλάβουμε αυτό θα ήταν να γνωρίζουμε πώς αντέδρασε εσωτερικά η Fed στη ραγδαία δράση των τιμών της αγοράς της Τετάρτης και στην έκθεση ισχυρών θέσεων εργασίας της Παρασκευής.
Δυστυχώς, τέτοιες πληροφορίες είναι εξαιρετικά δύσκολο να γίνουν αντιληπτές, εκτός και αν βασικοί αξιωματούχοι της Fed εμφανιστούν τις επόμενες μέρες, ή ο ίδιος ο Powell, στην προγραμματισμένη εκδήλωσή τους, στις 7 Φεβρουαρίου, για να «διορθώσει» το τι κατάλαβαν οι αγορές για όσα άκουσαν και είδαν.
Όσο περισσότερο αυτό το «παράδοξο των οικονομικών συνθηκών» παραμένει άλυτο, τόσο μεγαλύτερο είναι το πεδίο για άλλο ένα λάθος πολιτικής.
«Για πολλά χρόνια, οι μεγάλες κεντρικές τράπεζες φημίζονταν ως αποτελεσματικοί καταστολείς της οικονομικής και χρηματοπιστωτικής αστάθειας.
Τώρα είμαστε σε έναν διαφορετικό κόσμο.
Πρέπει να είναι προσεκτικοί για να αποφύγουν ώστε η επικοινωνία τους να αποτελέσει αδικαιολόγητη πηγή αστάθειας.
Αυτό είναι ακόμη πιο σημαντικό σε μια παγκόσμια οικονομία που αντιμετωπίζει αβεβαιότητες που συνδέονται με την παγκοσμιοποίηση, την ενεργειακή μετάβαση, την αναδιάταξη των αλυσίδων εφοδιασμού και τη σφιχτή αγορά εργασίας» καταλήγει ο El Erian.
www.bankingnews.gr
Όπως επισημαίνει, η περασμένη εβδομάδα ήταν ένα μάθημα «περί των ασυνήθιστων εξελίξεων» που μπορεί να πυροδοτήσει μια κεντρική τράπεζα, και οι οποίες αξίζει να εξεταστούν προσεκτικά, καθώς σχετίζονται με την ευημερία της παγκόσμιας οικονομίας.
Σύμφωνα με τον El Erian, διαπιστώνονται δύο αξιοσημείωτες αντιθέσεις:
-Πρώτον, εντοπίζονται διαφορές στις πολιτικές των μεγάλων κεντρικών τραπεζών.
-Δεύτερον, και πιο σημαντικό, υπάρχει αξιοσημείωτη απόκλιση μεταξύ των τελευταίων μηνυμάτων από την Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ και των χρηματοοικονομικών συνθηκών.
Στη συνέντευξη Τύπου της Τετάρτης (8/2) που ακολούθησε την ανακοίνωση μιας ευρέως αναμενόμενης αύξησης κατά 25 μονάδες βάσης, ο πρόεδρος της Fed, Jay Powell, αναφέρθηκε στον αποπληθωρισμό περίπου 11 φορές.
Αντίθετα, η λέξη δεν ακούστηκε καθόλου στις συνεντεύξεις Tύπου της Christine Lagarde, της προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, και του Andrew Bailey, διοικητή της Τράπεζας της Αγγλίας.
Το αφήγημα του αποπληθωρισμού εξηγεί γιατί οι αγορές, οι οποίες είχαν… κάνει πολύ λίγα ως απάντηση στη δήλωση πολιτικής της Fed πριν από τη συνέντευξη Τύπου, στη συνέχεια… απογειώθηκαν.
Διαφορές
«Αλλά η διαφορά μεταξύ της Fed από τη μια πλευρά και της ΕΚΤ και της BoE από την άλλη δεν περιορίζεται στα λόγια.
Βλέπουμε επίσης μια απόκλιση στις εξελίξεις και προοπτικές» αναφέρει ο El Erian.
Η Fed φάνηκε την περασμένη εβδομάδα να έχει κάνει στροφή σε ό,τι αφορά το αφήγημα της ήπιας προσγείωσης: ο πληθωρισμός κατευθύνεται προς τον στόχο με μικρή ζημιά στην οικονομική ανάπτυξη.
Οι άλλες δύο κεντρικές τράπεζες φαίνεται να ανησυχούν περισσότερο για τον πληθωρισμό και, ως εκ τούτου, είναι πιο πιθανή μια σκληρή προσγείωση, για παράδειγμα μια ύφεση ή, χειρότερα, ο στασιμοπληθωρισμός.
Περιττό να πούμε ότι υπάρχουν επιπτώσεις στην παγκόσμια οικονομία, δεδομένης της επιρροής αυτών των κεντρικών τραπεζών.
Συγκρίνετε αυτήν την κατάσταση με το προηγούμενο καθεστώς νομισματικής πολιτικής, όταν είχαμε υψηλό βαθμό συσχέτισης, αν όχι συνεργασίας, μεταξύ των κεντρικών τραπεζών.
Μετά την εξομάλυνση των δυσλειτουργικών χρηματοπιστωτικών αγορών, οι κεντρικές τράπεζες διπλασίασαν τη μη συμβατική νομισματική πολιτική για να επιδιώξουν ευρύτερα μακροοικονομικά αποτελέσματα (ανάπτυξη και απασχόληση ειδικότερα).
Μια άλλη αντίθεση είναι μεταξύ του τρόπου με τον οποίο η Fed απεικόνισε τις χρηματοοικονομικές συνθήκες και τι μας λένε οι δείκτες που παρακολουθούνται ευρέως.
Οι οικονομικές συνθήκες έχουν σημασία για την αποτελεσματικότητα της νομισματικής πολιτικής.
«Για παράδειγμα, σκεφτείτε ξανά πώς το προηγούμενο καθεστώς των κατώτατων επιτοκίων και των σημαντικών εγχύσεων ρευστότητας κατέστειλε την οικονομική και χρηματοπιστωτική αστάθεια.
Αυτήν τη φορά, και σύμφωνα με μακροχρόνιους δείκτες, οι εξελίξεις στις χρηματοοικονομικές συνθήκες δεν ακολουθούν τη νομισματική πολιτική.
Σήμερα είναι τόσο χαλαρά τα πράγματα όσο πριν από ένα χρόνο πριν η Fed ξεκινήσει τον κύκλο των επιτοκιακών αυξήσεων (4,50%).
Και αυτή η χαλάρωση έχει υπερτροφοδοτηθεί από τη συνεδρίαση της Fed για την πολιτική του Δεκεμβρίου.
Όλα αυτά συνάδουν με την απροσδόκητη έκθεση για την αγορά εργασίας των ΗΠΑ της περασμένης Παρασκευής.
Αυτή η διαφορά έχει αποτελέσει αντικείμενο πολλών συζητήσεων μεταξύ των συμμετεχόντων στην αγορά.
Ωστόσο, δεν είναι αυτό που βλέπει η Fed, αν κρίνουμε από τα σχόλια του Powell στη συνέντευξη Τύπου της περασμένης Τετάρτης, όπου αναφέρθηκε επανειλημμένα στις οικονομικές συνθήκες που έχουν σφίξει αρκετά τους τελευταίους δώδεκα μήνες.
Θα μπορούσε κάλλιστα, όπως πρότεινε ο αντιπρόεδρος Lael Brainard πριν από μερικές εβδομάδες, η Fed να καθοδηγείται από μια περιορισμένη άποψη των οικονομικών συνθηκών.
Αυτό θα ήταν παρόμοιο με την προσέγγισή της για τον πληθωρισμό, όπου τώρα δίνει μεγάλη προσοχή στις βασικές τιμές στις υπηρεσίες εκτός από τη στέγαση.
Ραγδαία δράση των τιμών
Ένας τρόπος για να το καταλάβουμε αυτό θα ήταν να γνωρίζουμε πώς αντέδρασε εσωτερικά η Fed στη ραγδαία δράση των τιμών της αγοράς της Τετάρτης και στην έκθεση ισχυρών θέσεων εργασίας της Παρασκευής.
Δυστυχώς, τέτοιες πληροφορίες είναι εξαιρετικά δύσκολο να γίνουν αντιληπτές, εκτός και αν βασικοί αξιωματούχοι της Fed εμφανιστούν τις επόμενες μέρες, ή ο ίδιος ο Powell, στην προγραμματισμένη εκδήλωσή τους, στις 7 Φεβρουαρίου, για να «διορθώσει» το τι κατάλαβαν οι αγορές για όσα άκουσαν και είδαν.
Όσο περισσότερο αυτό το «παράδοξο των οικονομικών συνθηκών» παραμένει άλυτο, τόσο μεγαλύτερο είναι το πεδίο για άλλο ένα λάθος πολιτικής.
«Για πολλά χρόνια, οι μεγάλες κεντρικές τράπεζες φημίζονταν ως αποτελεσματικοί καταστολείς της οικονομικής και χρηματοπιστωτικής αστάθειας.
Τώρα είμαστε σε έναν διαφορετικό κόσμο.
Πρέπει να είναι προσεκτικοί για να αποφύγουν ώστε η επικοινωνία τους να αποτελέσει αδικαιολόγητη πηγή αστάθειας.
Αυτό είναι ακόμη πιο σημαντικό σε μια παγκόσμια οικονομία που αντιμετωπίζει αβεβαιότητες που συνδέονται με την παγκοσμιοποίηση, την ενεργειακή μετάβαση, την αναδιάταξη των αλυσίδων εφοδιασμού και τη σφιχτή αγορά εργασίας» καταλήγει ο El Erian.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών