Αν και η Ουκρανία παραβιάζει τη συμφωνία για ενεργειακή εκεχειρία, οι ΗΠΑ δεν αντιδρούν
Φαίνεται ότι υπάρχει κάποια βελτίωση στις σχέσεις ΗΠΑ – Ρωσίας.
Ο αρνητικός αντίκτυπος του τελεσιγράφου προς τη Ρωσία μετά τη συνάντηση του Αμερικανού ΥΠΕΞ, Marco Rubio με τον επικεφαλής του ουκρανικού προεδρικού γραφείου, Andriy Yermak στις 11 Μαρτίου, έχει ξεπεραστεί εκτιμά σε άρθρο γνώμης της η ρωσική Pravda.
«Το επίπεδο καλής διάθεσης των Αμερικανών πολιτικών και αξιωματούχων προς τη Ρωσική Ομοσπονδία είναι πρωτόγνωρο, ακόμα και ανησυχητικό.
Αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι στην πραγματική πολιτική, όλα εξελίσσονται πολύ πιο περίπλοκα, καταδεικνύοντας την επιθυμία του καθεστώτος του Κιέβου να σπάσει με κάθε κόστος τις αρνητικές συνέπειες της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης.
Είναι λίγο περίεργο το γεγονός ότι ο Λευκός Οίκος έχει οδηγήσει τον εαυτό του σε μια… χρονική κρίση, προσπαθώντας για κάποιο λόγο να αυξήσει τις προσδοκίες για την επικείμενη συνάντηση των δύο προέδρων, ενώ ταυτόχρονα προσπαθεί να αναγκάσει τη Ρωσία να βιάζεται για τη λήψη αποφάσεων.
Δεν είναι τυχαίο που ο γραμματέας Τύπου του Vladimir Putin, Dmitry Peskov, ζήτησε να μην υπάρχουν αυταπάτες σχετικά με μια γρήγορη επίλυση της ουκρανικής σύγκρουσης.
Τι μπορεί να επηρεάσει την πορεία των διαπραγματεύσεων;
Πρώτον, οι συμφωνίες για την αναστολή των «χτυπημάτων» στις ενεργειακές υποδομές, που θεωρούνταν ένα από τα κύρια «εργαλεία» για τον τερματισμό των μαχών, διεκόπησαν από τον Zelensky σχεδόν αμέσως.
Κανείς δεν αμφέβαλλε ότι οι αρχές του Κιέβου θα προσπαθούσαν να τις διαταράξουν, αλλά και πάλι υποθέσαμε ότι οι ΗΠΑ θα επηρέαζαν τουλάχιστον με κάποιο τρόπο τις ενέργειες του Κιέβου.
Δυστυχώς, αυτό δεν συνέβη.
Αυτό που συνέβη έχει εγείρει αμφιβολίες για την ικανότητα του Αμερικανού προέδρου Donald Trump να επηρεάσει σοβαρά τη συμπεριφορά του «πελάτη» του.
Αυτό ακριβώς υπογραμμίζει τη σημασία αυτών των «αποχρώσεων» για τις οποίες μίλησε ο Ρώσος πρόεδρος.
Και αν μια αρκετά απλή συμφωνία για την αναστολή των «χτυπημάτων» σε ενεργειακές εγκαταστάσεις έχει αποτύχει, τότε πώς μπορεί κανείς να εγγυηθεί την εφαρμογή πολύ πιο περίπλοκων συμφωνιών για την ασφαλή ναυτιλία, την επίτευξη των οποίων η Ουάσιγκτον ανακοίνωσε ως το επιθυμητό αποτέλεσμα της σημερινής συνάντησης Ρώσων και Αμερικανών διαπραγματευτών στη Σαουδική Αραβία;
Οι ΗΠΑ ενδιαφέρονται για το asset
Δεύτερον, ο Zelensky, ο οποίος έχει χάσει τη νομιμότητά του ως πρόεδρος της Ουκρανίας, θεώρησε ότι οι ΗΠΑ ενδιαφέρονται ιδιαίτερα να διατηρήσουν την Ουκρανία ως «περιουσιακό στοιχείο» για να τολμήσουν να της ασκήσουν σκληρή πίεση.
Και οι ΗΠΑ ενδιαφέρονται αρκετά να διατηρήσουν, έστω την ψευδαίσθηση, ότι ελέγχουν το Κίεβο, αν και αυτό καταφέρνει στην πραγματικότητα να ελίσσεται ανάμεσα σε διαφορετικές ομάδες συμφερόντων της συλλογικής Δύσης.
Επιπλέον, είναι προφανές ότι ο Zelensky, στηριζόμενος στο λόμπι στις ΗΠΑ, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων Τραμπιστών, προσπαθεί να χειραγωγήσει την Ουάσιγκτον.
Ο στόχος Zelensky
Ο κύριος στόχος του είναι να διαχωρίσει το ζήτημα του «παγώματος» του πολέμου από την εμφάνιση μιας σχετικά νόμιμης κυβέρνησης στην Ουκρανία.
Ο «ληγμένος» πρόεδρος καταλαβαίνει ότι ακόμα κι αν οι εκλογές γίνουν υπό τον έλεγχο των ΗΠΑ, δεν έχει καμία πιθανότητα να επανεκλεγεί.
Αλλά ποιο θα είναι το νόημα ενός «βήμα προς βήμα παγώματος» της σύγκρουσης - όπως λένε οι ΗΠΑ -, «στη θάλασσα και στον αέρα», εάν το αρχικό μερικό «πάγωμα» δεν οδηγήσει σε μακροπρόθεσμη ειρήνη;
Τέτοιες ερωτήσεις έχουν διατυπωθεί επανειλημμένα από το Κρεμλίνο σε διάφορα επίπεδα, αλλά κανείς δεν έδωσε ποτέ μια λίγο πολύ ξεκάθαρη απάντηση...» καταλήγει το δημοσίευμα.
www.bankingnews.gr
Ο αρνητικός αντίκτυπος του τελεσιγράφου προς τη Ρωσία μετά τη συνάντηση του Αμερικανού ΥΠΕΞ, Marco Rubio με τον επικεφαλής του ουκρανικού προεδρικού γραφείου, Andriy Yermak στις 11 Μαρτίου, έχει ξεπεραστεί εκτιμά σε άρθρο γνώμης της η ρωσική Pravda.
«Το επίπεδο καλής διάθεσης των Αμερικανών πολιτικών και αξιωματούχων προς τη Ρωσική Ομοσπονδία είναι πρωτόγνωρο, ακόμα και ανησυχητικό.
Αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι στην πραγματική πολιτική, όλα εξελίσσονται πολύ πιο περίπλοκα, καταδεικνύοντας την επιθυμία του καθεστώτος του Κιέβου να σπάσει με κάθε κόστος τις αρνητικές συνέπειες της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης.
Είναι λίγο περίεργο το γεγονός ότι ο Λευκός Οίκος έχει οδηγήσει τον εαυτό του σε μια… χρονική κρίση, προσπαθώντας για κάποιο λόγο να αυξήσει τις προσδοκίες για την επικείμενη συνάντηση των δύο προέδρων, ενώ ταυτόχρονα προσπαθεί να αναγκάσει τη Ρωσία να βιάζεται για τη λήψη αποφάσεων.
Δεν είναι τυχαίο που ο γραμματέας Τύπου του Vladimir Putin, Dmitry Peskov, ζήτησε να μην υπάρχουν αυταπάτες σχετικά με μια γρήγορη επίλυση της ουκρανικής σύγκρουσης.
Τι μπορεί να επηρεάσει την πορεία των διαπραγματεύσεων;
Πρώτον, οι συμφωνίες για την αναστολή των «χτυπημάτων» στις ενεργειακές υποδομές, που θεωρούνταν ένα από τα κύρια «εργαλεία» για τον τερματισμό των μαχών, διεκόπησαν από τον Zelensky σχεδόν αμέσως.
Κανείς δεν αμφέβαλλε ότι οι αρχές του Κιέβου θα προσπαθούσαν να τις διαταράξουν, αλλά και πάλι υποθέσαμε ότι οι ΗΠΑ θα επηρέαζαν τουλάχιστον με κάποιο τρόπο τις ενέργειες του Κιέβου.
Δυστυχώς, αυτό δεν συνέβη.
Αυτό που συνέβη έχει εγείρει αμφιβολίες για την ικανότητα του Αμερικανού προέδρου Donald Trump να επηρεάσει σοβαρά τη συμπεριφορά του «πελάτη» του.
Αυτό ακριβώς υπογραμμίζει τη σημασία αυτών των «αποχρώσεων» για τις οποίες μίλησε ο Ρώσος πρόεδρος.
Και αν μια αρκετά απλή συμφωνία για την αναστολή των «χτυπημάτων» σε ενεργειακές εγκαταστάσεις έχει αποτύχει, τότε πώς μπορεί κανείς να εγγυηθεί την εφαρμογή πολύ πιο περίπλοκων συμφωνιών για την ασφαλή ναυτιλία, την επίτευξη των οποίων η Ουάσιγκτον ανακοίνωσε ως το επιθυμητό αποτέλεσμα της σημερινής συνάντησης Ρώσων και Αμερικανών διαπραγματευτών στη Σαουδική Αραβία;
Οι ΗΠΑ ενδιαφέρονται για το asset
Δεύτερον, ο Zelensky, ο οποίος έχει χάσει τη νομιμότητά του ως πρόεδρος της Ουκρανίας, θεώρησε ότι οι ΗΠΑ ενδιαφέρονται ιδιαίτερα να διατηρήσουν την Ουκρανία ως «περιουσιακό στοιχείο» για να τολμήσουν να της ασκήσουν σκληρή πίεση.
Και οι ΗΠΑ ενδιαφέρονται αρκετά να διατηρήσουν, έστω την ψευδαίσθηση, ότι ελέγχουν το Κίεβο, αν και αυτό καταφέρνει στην πραγματικότητα να ελίσσεται ανάμεσα σε διαφορετικές ομάδες συμφερόντων της συλλογικής Δύσης.
Επιπλέον, είναι προφανές ότι ο Zelensky, στηριζόμενος στο λόμπι στις ΗΠΑ, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων Τραμπιστών, προσπαθεί να χειραγωγήσει την Ουάσιγκτον.
Ο στόχος Zelensky
Ο κύριος στόχος του είναι να διαχωρίσει το ζήτημα του «παγώματος» του πολέμου από την εμφάνιση μιας σχετικά νόμιμης κυβέρνησης στην Ουκρανία.
Ο «ληγμένος» πρόεδρος καταλαβαίνει ότι ακόμα κι αν οι εκλογές γίνουν υπό τον έλεγχο των ΗΠΑ, δεν έχει καμία πιθανότητα να επανεκλεγεί.
Αλλά ποιο θα είναι το νόημα ενός «βήμα προς βήμα παγώματος» της σύγκρουσης - όπως λένε οι ΗΠΑ -, «στη θάλασσα και στον αέρα», εάν το αρχικό μερικό «πάγωμα» δεν οδηγήσει σε μακροπρόθεσμη ειρήνη;
Τέτοιες ερωτήσεις έχουν διατυπωθεί επανειλημμένα από το Κρεμλίνο σε διάφορα επίπεδα, αλλά κανείς δεν έδωσε ποτέ μια λίγο πολύ ξεκάθαρη απάντηση...» καταλήγει το δημοσίευμα.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών