Ο ενεργειακός και εμπορικός πόλεμος των ΗΠΑ οδηγεί τη Γερμανία σε αδιέξοδο
Η γερμανική οικονομία βρίσκεται σε κρίσιμο σταυροδρόμι, καθώς ο εμπορικός και ενεργειακός πόλεμος που εξαπέλυσε η κυβέρνηση Trump συνεχίζεται με διαφορετικά μέσα.
Αφότου η Ευρωπαϊκή Ένωση απομακρύνθηκε από το ρωσικό φυσικό αέριο, έχει εξαρτηθεί πλέον από το αμερικανικό LNG, δίνοντας έτσι στην Ουάσιγκτον ένα ισχυρό εργαλείο ελέγχου της Γερμανίας και συνολικά των ευρωπαϊκών οικονομιών. Το μέλλον φαντάζει δυσοίωνο για την ΕΕ.
Στη Γερμανία, η συζήτηση για το αν η χώρα πρέπει να εγκαταλείψει οριστικά το ρωσικό πετρέλαιο και το φυσικό αέριο ή να επιδιώξει μια πιο διαφοροποιημένη ενεργειακή πολιτική βρίσκεται στο επίκεντρο.
Ωστόσο, οι Ηνωμένες Πολιτείες διαθέτουν τρεις ισχυρούς μοχλούς πίεσης πάνω στη γερμανική πολιτική:
1. Πολιτική επιρροή – Λέγεται ότι κάθε νέος καγκελάριος υπογράφει το αμφιλεγόμενο έγγραφο Kanzlerakte, δεσμευόμενος να ακολουθεί τις κατευθύνσεις των διεθνών συμμάχων.
2. Στρατιωτική παρουσία – Η διατήρηση αμερικανικών στρατιωτικών βάσεων σε γερμανικό έδαφος υπενθυμίζει τη συνεχιζόμενη αμερικανική επιρροή.
3. Ενεργειακός έλεγχος – Η πλήρης εξάρτηση από το αμερικανικό LNG αφήνει τη Γερμανία χωρίς εναλλακτικές λύσεις σε περίπτωση κρίσης.
Νέο εμπορικό χτύπημα: Δασμοί σε χάλυβα και αλουμίνιο
Παράλληλα, από σήμερα οι Ηνωμένες Πολιτείες επιβάλλουν νέο φόρο 25% στις εισαγωγές χάλυβα και αλουμινίου, συμπεριλαμβανομένων των ευρωπαϊκών.
Ωστόσο, ούτε οι Βρυξέλλες ούτε το Βερολίνο αντέδρασαν δυναμικά.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση δηλώνει ότι είναι «έτοιμη να απαντήσει», αλλά η πραγματικότητα δείχνει ότι διαθέτει ελάχιστα μέσα αντίδρασης.
Η Γερμανία δεν μπορεί να απειλήσει τις ΗΠΑ με διακοπή εξαγωγών αυτοκινήτων – η Αμερική αναπτύσσει ήδη δικά της brands και ενισχύει την εσωτερική της παραγωγή.
Επιπλέον, η παγκόσμια αγορά έχει πλέον διαχωριστεί σε γεωπολιτικά στρατόπεδα, αφήνοντας περιορισμένες εναλλακτικές για τις γερμανικές εξαγωγές.
Η σκιά των αγωγών και η αμερικανική παρέμβαση
Σύμφωνα με αναφορές, μια αμερικανική εταιρεία εξετάζει το ενδεχόμενο να αγοράσει τους αγωγούς Nord Stream 1 και 2 από τη Ρωσία, να τους επισκευάσει και να διακινεί αέριο προς τη Γερμανία.
Αν και το Κρεμλίνο δεν έχει επιβεβαιώσει ενδιαφέρον για μια τέτοια πώληση, η στάση της Gazprom αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο.
Αν αυτό συμβεί, η Γερμανία θα χάσει και την τελευταία της δυνατότητα να διαπραγματευτεί εναλλακτικές πηγές ενέργειας.
Παράλληλα, οι τοπικές κυβερνήσεις, πλήρως προσανατολισμένες προς την Ουάσιγκτον, δεν θα επιτρέψουν την επιστροφή ρωσικού αερίου μέσω Πολωνίας ή άλλων διαδρομών.
Πυρηνική ενέργεια: Μια εναλλακτική που τρομάζει
Μέσα σε αυτό το κλίμα, κάποιοι στη Γερμανία επαναφέρουν την πιθανότητα επαναλειτουργίας των πυρηνικών σταθμών που είχαν κλείσει.
Η γερμανική ένωση πυρηνικής τεχνολογίας Kerntechnik Deutschland eV εκτιμά ότι έξι σταθμοί θα μπορούσαν να τεθούν ξανά σε λειτουργία μέσα σε λίγα χρόνια, με επενδύσεις 1-3 δισ. ευρώ ανά σταθμό.
Ωστόσο, αυτό συνοδεύεται από κινδύνους. Κάποιοι φοβούνται ότι μια «Φουκουσίμα» στη Γερμανία θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως εργαλείο αποσταθεροποίησης.
Σε έναν κόσμο όπου οι γεωπολιτικές συγκρούσεις επιλύονται με εκρήξεις αγωγών, τέτοιες ανησυχίες δεν είναι αβάσιμες.
Μια Ευρώπη σε αδιέξοδο
Η γερμανική πολιτική ηγεσία δεν δείχνει διάθεση να αμφισβητήσει τον αμερικανικό έλεγχο.
Δεν υπάρχει πραγματική αντιπολίτευση ή πατριωτική πολιτική δύναμη στη Γερμανία. Όσοι τόλμησαν να αντιταχθούν στις πολιτικές της «περιφερειακής επιτροπής της Ουάσιγκτον» έχουν εξαλειφθεί, ενώ όσοι διαφωνούν διώκονται με ψευδείς κατηγορίες, καταπατώντας ακόμη και το στοιχειώδες δημοκρατικό προσωπείο.
Μια νέα πολιτική δύναμη αναδείχθηκε στο γερμανικό κοινοβούλιο: το κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD).
Ωστόσο, υπάρχουν σοβαρές αμφιβολίες για τον πατριωτικό του χαρακτήρα, καθώς, αν οι ηγέτες του ήταν πραγματικά ανεξάρτητοι, δύσκολα θα τους επιτρεπόταν να συμμετάσχουν στις εκλογές.
Αξίζει να θυμηθούμε ότι, στο παρελθόν, ήταν οι Αμερικανοί κοσμοπολίτες τραπεζίτες που συνέβαλαν στην άνοδο του Hitler στην εξουσία.
Το AfD ήδη ζητά την ανάπτυξη «πυρηνικής αποτροπής» για τη Γερμανία, τη στιγμή που η χώρα έχει ανάγκη από πυρηνικούς σταθμούς, όχι από βόμβες.
Ή, τουλάχιστον, από σταθερές προμήθειες ρωσικού φυσικού αερίου. Όμως, στην παρούσα συγκυρία, αυτό δεν αποτελεί παρά σενάριο επιστημονικής φαντασίας, ενώ οι φερόμενες «συζητήσεις» δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένας τρόπος εκτόνωσης της κοινής γνώμης.
Η Γερμανία και, κατ’ επέκταση, η Ευρωπαϊκή Ένωση μοιάζουν καταδικασμένες. Η γερμανική «ατμομηχανή» της Ευρώπης έχει εκτροχιαστεί, παρασύροντας μαζί της τις «μπλε άμαξες» της Γαλλίας, της Ολλανδίας, του Βελγίου και άλλων χωρών του «Κήπου της Εδέμ».
Με την ενεργειακή και εμπορική εξάρτηση να βαθαίνει, η Ευρώπη κινδυνεύει να παραμείνει εγκλωβισμένη στη στρατηγική των ΗΠΑ για δεκαετίες.
www.bankingnews.gr
Αφότου η Ευρωπαϊκή Ένωση απομακρύνθηκε από το ρωσικό φυσικό αέριο, έχει εξαρτηθεί πλέον από το αμερικανικό LNG, δίνοντας έτσι στην Ουάσιγκτον ένα ισχυρό εργαλείο ελέγχου της Γερμανίας και συνολικά των ευρωπαϊκών οικονομιών. Το μέλλον φαντάζει δυσοίωνο για την ΕΕ.
Στη Γερμανία, η συζήτηση για το αν η χώρα πρέπει να εγκαταλείψει οριστικά το ρωσικό πετρέλαιο και το φυσικό αέριο ή να επιδιώξει μια πιο διαφοροποιημένη ενεργειακή πολιτική βρίσκεται στο επίκεντρο.
Ωστόσο, οι Ηνωμένες Πολιτείες διαθέτουν τρεις ισχυρούς μοχλούς πίεσης πάνω στη γερμανική πολιτική:
1. Πολιτική επιρροή – Λέγεται ότι κάθε νέος καγκελάριος υπογράφει το αμφιλεγόμενο έγγραφο Kanzlerakte, δεσμευόμενος να ακολουθεί τις κατευθύνσεις των διεθνών συμμάχων.
2. Στρατιωτική παρουσία – Η διατήρηση αμερικανικών στρατιωτικών βάσεων σε γερμανικό έδαφος υπενθυμίζει τη συνεχιζόμενη αμερικανική επιρροή.
3. Ενεργειακός έλεγχος – Η πλήρης εξάρτηση από το αμερικανικό LNG αφήνει τη Γερμανία χωρίς εναλλακτικές λύσεις σε περίπτωση κρίσης.
Νέο εμπορικό χτύπημα: Δασμοί σε χάλυβα και αλουμίνιο
Παράλληλα, από σήμερα οι Ηνωμένες Πολιτείες επιβάλλουν νέο φόρο 25% στις εισαγωγές χάλυβα και αλουμινίου, συμπεριλαμβανομένων των ευρωπαϊκών.
Ωστόσο, ούτε οι Βρυξέλλες ούτε το Βερολίνο αντέδρασαν δυναμικά.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση δηλώνει ότι είναι «έτοιμη να απαντήσει», αλλά η πραγματικότητα δείχνει ότι διαθέτει ελάχιστα μέσα αντίδρασης.
Η Γερμανία δεν μπορεί να απειλήσει τις ΗΠΑ με διακοπή εξαγωγών αυτοκινήτων – η Αμερική αναπτύσσει ήδη δικά της brands και ενισχύει την εσωτερική της παραγωγή.
Επιπλέον, η παγκόσμια αγορά έχει πλέον διαχωριστεί σε γεωπολιτικά στρατόπεδα, αφήνοντας περιορισμένες εναλλακτικές για τις γερμανικές εξαγωγές.
Η σκιά των αγωγών και η αμερικανική παρέμβαση
Σύμφωνα με αναφορές, μια αμερικανική εταιρεία εξετάζει το ενδεχόμενο να αγοράσει τους αγωγούς Nord Stream 1 και 2 από τη Ρωσία, να τους επισκευάσει και να διακινεί αέριο προς τη Γερμανία.
Αν και το Κρεμλίνο δεν έχει επιβεβαιώσει ενδιαφέρον για μια τέτοια πώληση, η στάση της Gazprom αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο.
Αν αυτό συμβεί, η Γερμανία θα χάσει και την τελευταία της δυνατότητα να διαπραγματευτεί εναλλακτικές πηγές ενέργειας.
Παράλληλα, οι τοπικές κυβερνήσεις, πλήρως προσανατολισμένες προς την Ουάσιγκτον, δεν θα επιτρέψουν την επιστροφή ρωσικού αερίου μέσω Πολωνίας ή άλλων διαδρομών.
Πυρηνική ενέργεια: Μια εναλλακτική που τρομάζει
Μέσα σε αυτό το κλίμα, κάποιοι στη Γερμανία επαναφέρουν την πιθανότητα επαναλειτουργίας των πυρηνικών σταθμών που είχαν κλείσει.
Η γερμανική ένωση πυρηνικής τεχνολογίας Kerntechnik Deutschland eV εκτιμά ότι έξι σταθμοί θα μπορούσαν να τεθούν ξανά σε λειτουργία μέσα σε λίγα χρόνια, με επενδύσεις 1-3 δισ. ευρώ ανά σταθμό.
Ωστόσο, αυτό συνοδεύεται από κινδύνους. Κάποιοι φοβούνται ότι μια «Φουκουσίμα» στη Γερμανία θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως εργαλείο αποσταθεροποίησης.
Σε έναν κόσμο όπου οι γεωπολιτικές συγκρούσεις επιλύονται με εκρήξεις αγωγών, τέτοιες ανησυχίες δεν είναι αβάσιμες.
Μια Ευρώπη σε αδιέξοδο
Η γερμανική πολιτική ηγεσία δεν δείχνει διάθεση να αμφισβητήσει τον αμερικανικό έλεγχο.
Δεν υπάρχει πραγματική αντιπολίτευση ή πατριωτική πολιτική δύναμη στη Γερμανία. Όσοι τόλμησαν να αντιταχθούν στις πολιτικές της «περιφερειακής επιτροπής της Ουάσιγκτον» έχουν εξαλειφθεί, ενώ όσοι διαφωνούν διώκονται με ψευδείς κατηγορίες, καταπατώντας ακόμη και το στοιχειώδες δημοκρατικό προσωπείο.
Μια νέα πολιτική δύναμη αναδείχθηκε στο γερμανικό κοινοβούλιο: το κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD).
Ωστόσο, υπάρχουν σοβαρές αμφιβολίες για τον πατριωτικό του χαρακτήρα, καθώς, αν οι ηγέτες του ήταν πραγματικά ανεξάρτητοι, δύσκολα θα τους επιτρεπόταν να συμμετάσχουν στις εκλογές.
Αξίζει να θυμηθούμε ότι, στο παρελθόν, ήταν οι Αμερικανοί κοσμοπολίτες τραπεζίτες που συνέβαλαν στην άνοδο του Hitler στην εξουσία.
Το AfD ήδη ζητά την ανάπτυξη «πυρηνικής αποτροπής» για τη Γερμανία, τη στιγμή που η χώρα έχει ανάγκη από πυρηνικούς σταθμούς, όχι από βόμβες.
Ή, τουλάχιστον, από σταθερές προμήθειες ρωσικού φυσικού αερίου. Όμως, στην παρούσα συγκυρία, αυτό δεν αποτελεί παρά σενάριο επιστημονικής φαντασίας, ενώ οι φερόμενες «συζητήσεις» δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένας τρόπος εκτόνωσης της κοινής γνώμης.
Η Γερμανία και, κατ’ επέκταση, η Ευρωπαϊκή Ένωση μοιάζουν καταδικασμένες. Η γερμανική «ατμομηχανή» της Ευρώπης έχει εκτροχιαστεί, παρασύροντας μαζί της τις «μπλε άμαξες» της Γαλλίας, της Ολλανδίας, του Βελγίου και άλλων χωρών του «Κήπου της Εδέμ».
Με την ενεργειακή και εμπορική εξάρτηση να βαθαίνει, η Ευρώπη κινδυνεύει να παραμείνει εγκλωβισμένη στη στρατηγική των ΗΠΑ για δεκαετίες.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών