Οι παγκόσμιοι επενδυτές πληροφορήθηκαν το όριο πόνου της προεδρίας Trump 2.0: Είναι πρόθυμος να υποστεί επικές απώλειες στο χρηματιστήριο, αλλά όχι ενδείξεις δυσφορίας στην αγορά ομολόγων
Μεγάλη αναταραχή, υπέροχη κατάσταση - για να χρησιμοποιήσουμε μια έκφραση του προέδρου Mao που συνοψιζει τον εμπορικό πόλεμο που κήρυξε ο πρόεδρος Trump.
To δολάριο παρέτεινε τη μεγαλύτερη βουτιά του εδώ και τρία χρόνια την Παρασκευή 11/4, αφού η Κίνα αύξησε τους δασμούς στις ΗΠΑ στο 125% από 84%, ένα βήμα ανόδου της έντασης που έκανε τον χρυσό να εκτινάσσεται, οι αγορές παντού ζουν αναταράξεις και οι επενδυτές πιο αβέβαιοι από ποτέ για τις παγκόσμιες οικονομικές και χρηματοπιστωτικές προοπτικές.
Ενδιαφέροντες καιροί με ευκαιρίες για κέρδη και κινδύνους για απώλειες - για όσους αντέχουν.
Η διοίκηση Trump 2.0 αύξησε ως γνωστόν τους δικούς τις δασμολογικούς συντελεστές, τώρα στο 145%, στη μεγαλύτερη οικονομία της Ασίας.
Ο Trump, εξάλλου, έχει απειλήσει πριν με επιβολή εισφοράς 200% σε ορισμένα κινεζικά προϊόντα.
Ίσως το πιο ενδιαφέρον για αυτήν την εβδομάδα είναι αυτό που έμαθαν οι παγκόσμιοι επενδυτές για το όριο πόνου του Trump 2.0: είναι πρόθυμος να υποστεί επικές απώλειες στο χρηματιστήριο, αλλά όχι ενδεικτικά σημάδια δυσφορίας στην αγορά ομολόγων.
Οι μεταγενέστεροι θα δείξουν ότι δεν ήταν το Κογκρέσο των ΗΠΑ, το δικαστικό σώμα ή οι ψηφοφόροι που ανάγκασαν τον πρόεδρο των ΗΠΑ σε μια πιο συναλλακτικοί δασμολογική πολιτική.
Ήταν οι επενδτυτές στο χρέος των ΗΠΑ.
Στις ώρες συναλλαγών της Ασίας στις 9 Απριλίου, οι λεγόμενοι «τιμωροί της αγορά ομολόγων ομολόγων» ώθησαν την απόδοση των 30ετών ομολόγων του αμερικανικού δημοσίου πάνω από το 5%, ανέφερε το Bloomberg.
Αυτό —και οι αναμνήσεις γεγονότων από τα μέσα της δεκαετίας του 1990, τα μέσα της δεκαετίας του 2000 και η κατάρρευση της Silicon Valley Bank το 2023— οδήγησαν τον Donald Trump να αποφασίσει μια αναστολή των δασμών για 90 ημέρες.
Ωστόσο, οι ανησυχίες σχετικά με τον επόμενο γύρο αίματος στην αγορά ομολόγων για τον Λευκό Οίκος προέρχεται απο τις κεντρικές τράπεζες της Ασίας.
Οι κεντρικές τράπεζες στην περιοχή κατέχουν περίπου 3 τρισεκατομμύρια δολάρια αμερικανικών ομολόγων, με την Ιαπωνία και την Κίνα, τους κορυφαίους κατόχους, να έχουν συνολικά 1,9 τρισεκατομμύρια δολάρια.
Εάν άρχιζαν να πωλούν σε σημαντική κλίμακα, ποιος θα μπορούσε να ανακοόψει το κύμα αποχώρησης από το αμερικνικό χρέος;
Εκτός από τις μεγαλύτερες παγκόσμιες τράπεζες που αγοράζουν σταθερά, αναμφισβήτητα κανείς.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι φήμες στις συναλλαγές ομολόγων αυτή την εβδομάδα αρχισαν να λένε ότι η Ιαπωνία, η Κίνα και άλλες ασιατικές νομισματικές αρχές μπορεί να πουλάνε προκάλεσε ανησυχία στα κορυφαία στελέχη του Υπουργείου Οικονομικών των ΗΠΑ.
Επί χρόνια, οι επενδυτές φοβούνταν ότι η Κίνα θα μπορούσε να ξεφορτωθεί ένα μεγάλο πακέτο αμερικανικών ομολόγων σε αντίποινα κατά των αμερικανικών κυρώσεων και περιορισμών.
Μπορεί να έφτασε εκείνη η μέρα.
Αναχρηματοδότηση χρέους 7,5 τρισ. δολ.
Η Κίνα, σε τελική ανάλυση, έχει ένα κίνητρο να δείξει ότι «δεν θα διστάσει να προκαλέσει αναταραχή στην παγκόσμια χρηματοπιστωτική αγορά προκειμένου να βελτιώσει τη διαπραγματευτική της δύναμη έναντι των ΗΠΑ», λέει ο αναλυτής στην SMBC Nikko Securities Ataru Okumura.
Τα ρεπορτάζ ανέφεραν ότι οι τρομερές προειδοποιήσεις από πρόσωπα όπως ο Jamie Dimon της JPMorgan Chase & Co οδήγησαν τον Trump στον ελιγμό.
Οι δασμοί και άλλες πολιτικές του Trump θα μπορούσαν να αποξενώσουν τους αγοραστές των ομολόγων , κάτι που κινδυνεύει να αυξήσει το κόστος δανεισμού όταν οι ΗΠΑ πρέπει να αναχρηματοδοτήσουν περίπου 7,5 τρισεκατομμύρια δολάρια σε κουπόνια τα επόμενα τρία χρόνια, σύμφωνα με εκτίμηση της LPL Financial από τον Φεβρουάριο.
Τα χρόνια που πέρασε ο υπουργός Οικονομικών Scott Bessent δουλεύοντας σε κύκλους hedge funds ήταν χρήσιμα για να αντιληφθεί τις τρέχουσε εξελίξεια.
Ένα κραχ σαν αυτό της Long-Term Capital Management (LTCM) θα μπορούσε να ήταν καταστροφικό για τις παγκόσμιες αγορές και την οικονομία των ΗΠΑ.
Η κατάρρευση της LTCM το 1998 οφειλόταν εν μέρει στην αύξηση των αποδόσεων του χρέους.
Η επανάληψη του σκηνικού το 2025, με τους δασμούς του Trump να ανατρέπουν όλες τις κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων και την Κίνα να φλερτάρει με τον αποπληθωρισμό, θα μπορούσε να κάνει τη συντριβή της Lehman Brothers του 2008 να φαίνεται… μια ακόμη ημέρα στο γραφείο!
Ωστόσο, ο κίνδυνος ότι οι πολιτικές του Trump μπορεί να απομακρύνου τις ασιατικές κεντρικές τράπεζες από την αγορά χρέου των ΗΠΑ αυξάνεται μέρα με τη μέρα.
Αυτή η απειλή δίνει ένα μοναδικό σημείο μόχλευσης για την Τράπεζα της Ιαπωνίας, τη Λαϊκή Τράπεζα της Κίνας και άλλες κορυφαίες ασιατικές νομισματικές αρχές.
Η κύρια μόχλευση της Ασίας επί της Ουάσιγκτον αυτή τη στιγμή είναι τα ομόλογα, τα νομίσματα και το εμπόριο υπηρεσιών.
Αυτή η τελευταία κατηγορία αναφέρεται στη βαθιά εξάρτηση της Αμερικής από τις ασιατικές αγορές για εξαγωγές χρηματοοικονομικών υπηρεσιών, τεχνολογίας και πνευματικής ιδιοκτησίας.
Η «μηχανική» του εμπορικού πολέμου του Trump που βαρύνει τους δασμούς υποδηλώνει μια ατελή κατανόηση των τρωτών σημείων της αμερικανικής οικονομίας που σχετίζονται με την Ασία.
Οι επενδυτές στην αγορά ομολόγων, οι τύποι που παίρνουν την κατάσταση στα χέρια τους όταν το μείγμα πολιτικών μιας κυβέρνησης φαίνεται άστοχο, βρίσκονται σε όλο το φάσμα του χρέους και του νομίσματος.
«Οι τιμωροί της αγοράς ομολόγων χτύπησαν ξανά», λέει ο Ed Yardeni, ιδρυτής της Yardeni Research, ο οποίος επινόησε τη φράση.
«Από όσο μπορούμε να πούμε, τουλάχιστον όσον αφορά τις χρηματοπιστωτικές αγορές των ΗΠΑ, είναι μόλις 1.000 παίκτες που εμπλέκονται».
Παρόλο που «οι τιμωροί των μετοχών έλεγαν ξεκάθαρα στον Πρόεδρο Donald Trump ότι η δασμολογική του πολιτική ήταν λανθασμένη στα τέλη της περασμένης εβδομάδας, οι σύμβουλοί του υποστήριξαν ότι η πτώση των τιμών του πετρελαίου και οι αποδόσεις των ομολόγων βοηθούσαν τελικά την Main Street (τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις)», σημειώνει ο Yardeni.
«Αυτό άλλαξε καθώς η απόδοση του 10ετούς ομολόγου αυξήθηκε».
Ο Yardeni παρακολουθεί έντονα αυτό το φαινόμενο εδώ και δεκαετίες.
Το 1983, ο Yardeni είπε, «οι επενδυτές ομολόγων είναι οι τιμωροί των οικονοιμκών πολιτικών... Έτσι, εάν οι δημοσιονομικές και νομισματικές αρχές δεν ρυθμίσουν την οικονομία, θα το κάνουν οι επενδυτές ομολόγων.
Η οικονομία θα διοικείται από τις χρηματοπιστωτικές αγορές».
Μια δεκαετία αργότερα, ο James Carville, τότε σύμβουλος του προέδρου των ΗΠΑ Bill Clinton, έκανε την περίφημη παρατήρησή του για το πώς θα ήθελε να μετενσαρκωθεί σε αγορά ομολόγων.
«Ετσι, μπορείς να εκφοβίσεις τους πάντες», είπε ειρωνικά.
Αυτό επανήλθε κατά τις διαπραγματεύσεις για τον ισοσκελισμένο προϋπολογισμό.
Εκείνη την εποχή, οι επενδυτές χρέους ήταν υπερευαίσθητοι στην παραμικρή υπόδειξη, καλή ή κακή, σχετικά με τα ζιγκ και ζακ στις συζητήσεις για τη δημοσιονομική πολιτική της Ουάσιγκτον.
Σήμερα, καθώς το εθνικό χρέος των ΗΠΑ πλησιάζει τα 37 τρισεκατομμύρια δολάρια, η Ασία έχει πολύ βάσιμους λόγους να ανησυχεί για τη δημοσιονομική υγεία της Ουάσιγκτον.
Το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα για παράδειγμα, ψάχνει για άλλη μια μείωση φόρων πολλών τρισεκατομμυρίων που θα μπορούσε να επιταχύνει την πορεία προς εθνικό χρέος των 40 τρισεκατομμυρίων δολαρίων.
Ταυτόχρονα, η κατάσταση στο Κογκρέσο αναγκάζει τους γερουσιαστές να προκαλούν πολιτική σύγκρουση για το ανώτατο όριο του χρέους και να χρηματοδοτούν την κυβέρνηση ακόμη με μεγαλύτερα ποσά από το 2011.
Ήταν η χρονιά που η S&P Global Ratings διέλυσε την πιστοληπτική ικανότητα AAA της Ουάσιγκτον.
Αυτό το βήμα κλονισμού της αγοράς ήρθε δύο χρόνια αφότου ο τότε Κινέζος πρωθυπουργός Wen Jiabao εξέφρασε την ανησυχία του για την αξιοπιστία της Ουάσιγκτον να διαφυλάξει τον τεράστιο κινεζικό κρατικό πλούτο σε δολάρια. Ο Wen ανησυχούσε ιδιαίτερα για την κλίμακα των προγραμμάτων διάσωσης εν μέσω της κρίσης της Lehman Brothers.
«Έχουμε παράσχει ένα τεράστιο ποσό δανείων στις Ηνωμένες Πολιτείες», δήλωσε ο Wen το 2009.
«Φυσικά, ανησυχούμε για την ασφάλεια των περιουσιακών μας στοιχείων.
Για να είμαι ειλικρινής, ανησυχώ λίγο».
Προέτρεψε την Ουάσιγκτον «να τιμήσει τις συμφωνίες της, να παραμείνει ένα αξιόπιστο έθνος και να διασφαλίσει την ασφάλεια των κινεζικών περιουσιακών στοιχείων».
Εκείνη την εποχή, το χρέος των ΗΠΑ ήταν λιγότερο από 12 τρισεκατομμύρια δολάρια, δυόμισι φορές χαμηλότερο από ό,τι όταν η Fitch Ratings υποβάθμισε τις ΗΠΑ το 2023.
Σήμερα, η Moody's Investors Service εξετάζει εάν θα διατηρήσει την τελευταία αξιολόγηση AAA της Ουάσιγκτον με το αμερικανικό χρέος τρεις φορές μεγαλύτερο σε σχέση με το 2009.
Υπάρχουν μακροπρόθεσμοι φόβοι ότι η κυβέρνηση του Κινέζου ηγέτη Xi Jinping μπορεί να ξεφορτωθεί δολάρια ως αντίποινα εναντίον των δασμών του Trump, τώρα στο 145% μετά από μια σειρά κλιμακώσεων.
Θα ήταν μια Πύρρειος νίκη, φυσικά.
Οποιαδήποτε αύξηση του κόστους δανεισμού θα επέστρεφε μπούμερανγκ στον δρόμο της Κίνας, καθώς τα νοικοκυριά των ΗΠΑ ξαφνικά θα καταναλώνουν λιγότερα κινεζικά αγαθά.
Ούτε θα ήταν προς το συμφέρον του Πεκίνου εάν οι παγκόσμιοι επενδυτές αποφάσιζαν ότι το έλλειμμα του προϋπολογισμού των ΗΠΑ θα μοιάζει με επερχόμενη σύγκρουση τρένου σε αργή κίνηση.
Οι πιθανές επιπτώσεις μετάδοσης θα μπορούσαν να κάνουν την κρίση της Lehman Brothers του 2008 να φαίνεται σχολική εκδρομή...
Ακόμα κι έτσι, το Κομμουνιστικό Κόμμα του Xi μπορεί να έχει υπολογίσει ότι οι ΗΠΑ έχουν πολύ περισσότερα να χάσουν σε περίπτωση Παγκόσμιας Οικονομικής Κρίσης 2.0.
Αν η Κίνα τραβήξει το βύσμα τώρα, θα εβρισεκε τις αμερικανικές αγορές αναμφισβήτητα εκτός ισορροπίας, ενισχύοντας τις επιπτώσεις.
Το 1997, ο τότε Πρωθυπουργός της Ιάπωνας Ryutaro Hashimoto παραδέχτηκε ότι «αρκετές φορές στο παρελθόν μπήκαμε στον πειρασμό να πουλήσουμε μεγάλες παρτίδες ομολόγων των ΗΠΑ» για να τονίσουμε την ισχύ μας.
Ένα τέτοιο επεισόδιο έλαβε χώρα στις έντονες διαπραγματεύσεις για τα αυτοκίνητα λίγα χρόνια νωρίτερα.
Αυτή τη φορά, η ίντριγκα περιλαμβάνει την αναταραχή του Trump που ήδη εκδηλώνεται πλήρως.
«Γιατί συμβαίνει αυτό;» ρωτάει ο Yardeni.
«Οι επενδυτές στη αγορά σταθερού εισοδήματος μπορεί να αρχίσουν να ανησυχούν ότι οι Κινέζοι και άλλοι ξένοι μπορεί να αρχίσουν να πωλούν τα αμερικανικά ομόλογα».
Η αγορά ομολόγων, προσθέτει, ανησυχεί «η κυβέρνηση Trump μπορεί να παίζει με νιτρογλικερίνη…».
Πλήγμα στην αξιοπιστία
Μετρήστε τους τρόπους με τους οποίους αυτός ο Λευκός Οίκος θα μπορούσε να βλάψει την αξιοπιστία του δολαρίου και την …ιερότητα των ομολόγων, τον ακρογωνιαίο λίθο της παγκόσμιας χρηματοδότησης.
Περιλαμβάνουν: εμμονή σε μια κούρσα εξοπλισμών για τους πληθωριστικούς δασμούς, ανάμειξη στην ανεξαρτησία της Federal Reserve, έλεγχος της Υπηρεσίας Εσωτερικών Εσόδων και επιδιώκοντας τρισεκατομμύρια νέες φορολογικές περικοπές τις οποίες θεωρεί η κυβέρνηση των ΗΠΑ ότι οι Ασιάτες τραπεζίτες της Ουάσιγκτον θα χρηματοδοτήσουν σταθερά.
Αυτή η τελευταία υπόθεση είναι πολύ αμφίβολη λαμβάνοντας υπόψη τις αναφορές που οι κεντρικές τράπεζες της Ασίας περιορίζουν ήδη την έκθεσή τους στις ΗΠΑ.
Αλλά το να κοιτάξουμε τα κατορθώματα του Τραμπ - που θα μπορούσαν εύκολα να θέσουν σε κίνδυνο την πιστοληπτική ικανότητα της Αμερικής - από 7.000 μίλια μακριά προκαλεί σοβαρή ανησυχία στους ασιατικούς φορείς χάραξης πολιτικής.
Μια ειρωνεία είναι ότι η Ασία παρακολουθεί την κυβέρνηση του Trump να κάνει πολλά από τα πράγματα που οι ΗΠΑ τιμώρησαν την Ασία για ένα τέταρτο του αιώνα πριν.
Το 1997-98, όταν ο Ηasimoto τρόμαζε τους εμπόρους ομολόγων, οι αμερικανοί αξιωματούχοι συμβούλευαν την Μπανγκόκ, την Τζακάρτα, την Κουάλα Λουμπούρ, τη Μανίλα και τη Σεούλ ενάντια στα κυριαρχούμενα από ολιγάρχες οικονομικά συστήματα και την ακραία αδιαφάνεια.
Τώρα είναι η σειρά της Ασίας να παρακολουθήσει την Ουάσιγκτον να πυρπολεί τα κάποτε περίφημα χρηματοπιστωτικά ιδρύματά της με εκπληκτική ταχύτητα.
. Προς το παρόν, φαίνεται ότι το τραύμα που έχει προκαλέσει ο Trump στις μετοχές ενδέχεται να είναι μικρότερο από ό,τι θα είναι για το χρέος.
«Αν και οι μετοχές αυξήθηκαν μετά το ‘’πάγωμα’’ του Τραμπ, οι αποδόσεις των ομολόγων δεν έχουν ανακάμψει πλήρως από τις απότομες κινήσεις που σημειώθηκαν στις αρχές αυτής της εβδομάδας, αντανακλώντας κάποια πιθανή ζημιά στην οικονομική εξιοπιστία των ΗΠΑ», σημειώνει ο Ian Bremmer, πρόεδρος του Eurasia Group.
«Το δολάριο συνέχισε να πέφτει επίσης.
Οι πολιτικές συνέπειες αυτού είναι δυνητικά πιο διαδεδομένες από οποιαδήποτε πτώση της αγοράς, καθώς οι υψηλότερες αποδόσεις καθιστούν πιο δύσκολο για τις μικρές επιχειρήσεις να πρόσβαση σε δάνεια, με αρνητικές επιπτώσεις για την οικονομία των ΗΠΑ», δήλωσε ο Bremmer.
Οι τρόποι με τους οποίους ο Trump θέτει σε κίνδυνο την ανάπτυξη των ΗΠΑ, καθώς ηχούν οι κώδωνες του κινδύνου για μια πιθανή ύφεση, κανονικά θα ευθυμούσαν τις αγορές χρέους
. Όμως, δεδομένων των επιπτώσεων του πληθωρισμού από τους δασμούς, οι έμποροι ομολόγων βλέπουν αμυδρά θετικές τις πολιτικές του Trum p2.0.
Οι αγορές ανησυχούν ότι η κυβέρνηση Trump έχει «δείξει αναμφισβήτητα μεγαλύτερη ανοχή στην πρόκληση ύφεσης από ό,τι πολλοί θα μπορούσαν να πιστεύουν», σημειώνει ο Thomas Mathews, επικεφαλής των αγορών Ασίας-Ειρηνικού στην Capital Economics.
Αλλά οι επιπτώσεις στην αγορά ομολόγων αναγκάζουν την ομάδα Τραμπ να ανακρούσει πρύμναν.
Το ερώτημα είναι πότε οι μεγαλύτεροι από τους τιμωρούς της αγοράς ομολόγων - οι κεντρικές τράπεζες - αρχίσουν ενεργά να πωλούν ομόλογα.
Η Ιαπωνία και η Κίνα είναι οι μεγαλύτεροι δανειστές της Ουάσιγκτον, ακολουθούμενες από το Ηνωμένο Βασίλειο, το Λουξεμβούργο, τα νησιά Κέιμαν, το Βέλγιο, τον Καναδά, τη Γαλλία, την Ιρλανδία, την Ελβετία, την Ταϊβάν και το Χονγκ Κονγκ.
Εάν οι αγορές αντιλαμβάνονταν ότι κάποια από τις κεντρικές τους τράπεζες είτε πουλούσε επιθετικά χρέος είτε απλώς σταμάτησε τις νέες αγορές, το αποτέλεσμα θα μπορούσε να είναι συντριπτικό για τις παγκόσμιες πιστωτικές αγορές.
Εάν ο Trump κατανοεί αυτόν τον κίνδυνο πρέπει να το αποδείξει στους κεντρικούς τραπεζίτες της Ασίας που ουσιαστικά κρατούν στα χέρια τους την οικονομία των ΗΠΑ.
www.bankingnews.gr
To δολάριο παρέτεινε τη μεγαλύτερη βουτιά του εδώ και τρία χρόνια την Παρασκευή 11/4, αφού η Κίνα αύξησε τους δασμούς στις ΗΠΑ στο 125% από 84%, ένα βήμα ανόδου της έντασης που έκανε τον χρυσό να εκτινάσσεται, οι αγορές παντού ζουν αναταράξεις και οι επενδυτές πιο αβέβαιοι από ποτέ για τις παγκόσμιες οικονομικές και χρηματοπιστωτικές προοπτικές.
Ενδιαφέροντες καιροί με ευκαιρίες για κέρδη και κινδύνους για απώλειες - για όσους αντέχουν.
Η διοίκηση Trump 2.0 αύξησε ως γνωστόν τους δικούς τις δασμολογικούς συντελεστές, τώρα στο 145%, στη μεγαλύτερη οικονομία της Ασίας.
Ο Trump, εξάλλου, έχει απειλήσει πριν με επιβολή εισφοράς 200% σε ορισμένα κινεζικά προϊόντα.
Ίσως το πιο ενδιαφέρον για αυτήν την εβδομάδα είναι αυτό που έμαθαν οι παγκόσμιοι επενδυτές για το όριο πόνου του Trump 2.0: είναι πρόθυμος να υποστεί επικές απώλειες στο χρηματιστήριο, αλλά όχι ενδεικτικά σημάδια δυσφορίας στην αγορά ομολόγων.
Οι μεταγενέστεροι θα δείξουν ότι δεν ήταν το Κογκρέσο των ΗΠΑ, το δικαστικό σώμα ή οι ψηφοφόροι που ανάγκασαν τον πρόεδρο των ΗΠΑ σε μια πιο συναλλακτικοί δασμολογική πολιτική.
Ήταν οι επενδτυτές στο χρέος των ΗΠΑ.
Στις ώρες συναλλαγών της Ασίας στις 9 Απριλίου, οι λεγόμενοι «τιμωροί της αγορά ομολόγων ομολόγων» ώθησαν την απόδοση των 30ετών ομολόγων του αμερικανικού δημοσίου πάνω από το 5%, ανέφερε το Bloomberg.
Αυτό —και οι αναμνήσεις γεγονότων από τα μέσα της δεκαετίας του 1990, τα μέσα της δεκαετίας του 2000 και η κατάρρευση της Silicon Valley Bank το 2023— οδήγησαν τον Donald Trump να αποφασίσει μια αναστολή των δασμών για 90 ημέρες.
Ωστόσο, οι ανησυχίες σχετικά με τον επόμενο γύρο αίματος στην αγορά ομολόγων για τον Λευκό Οίκος προέρχεται απο τις κεντρικές τράπεζες της Ασίας.
Οι κεντρικές τράπεζες στην περιοχή κατέχουν περίπου 3 τρισεκατομμύρια δολάρια αμερικανικών ομολόγων, με την Ιαπωνία και την Κίνα, τους κορυφαίους κατόχους, να έχουν συνολικά 1,9 τρισεκατομμύρια δολάρια.
Εάν άρχιζαν να πωλούν σε σημαντική κλίμακα, ποιος θα μπορούσε να ανακοόψει το κύμα αποχώρησης από το αμερικνικό χρέος;
Εκτός από τις μεγαλύτερες παγκόσμιες τράπεζες που αγοράζουν σταθερά, αναμφισβήτητα κανείς.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι φήμες στις συναλλαγές ομολόγων αυτή την εβδομάδα αρχισαν να λένε ότι η Ιαπωνία, η Κίνα και άλλες ασιατικές νομισματικές αρχές μπορεί να πουλάνε προκάλεσε ανησυχία στα κορυφαία στελέχη του Υπουργείου Οικονομικών των ΗΠΑ.
Επί χρόνια, οι επενδυτές φοβούνταν ότι η Κίνα θα μπορούσε να ξεφορτωθεί ένα μεγάλο πακέτο αμερικανικών ομολόγων σε αντίποινα κατά των αμερικανικών κυρώσεων και περιορισμών.
Μπορεί να έφτασε εκείνη η μέρα.
Αναχρηματοδότηση χρέους 7,5 τρισ. δολ.
Η Κίνα, σε τελική ανάλυση, έχει ένα κίνητρο να δείξει ότι «δεν θα διστάσει να προκαλέσει αναταραχή στην παγκόσμια χρηματοπιστωτική αγορά προκειμένου να βελτιώσει τη διαπραγματευτική της δύναμη έναντι των ΗΠΑ», λέει ο αναλυτής στην SMBC Nikko Securities Ataru Okumura.
Τα ρεπορτάζ ανέφεραν ότι οι τρομερές προειδοποιήσεις από πρόσωπα όπως ο Jamie Dimon της JPMorgan Chase & Co οδήγησαν τον Trump στον ελιγμό.
Οι δασμοί και άλλες πολιτικές του Trump θα μπορούσαν να αποξενώσουν τους αγοραστές των ομολόγων , κάτι που κινδυνεύει να αυξήσει το κόστος δανεισμού όταν οι ΗΠΑ πρέπει να αναχρηματοδοτήσουν περίπου 7,5 τρισεκατομμύρια δολάρια σε κουπόνια τα επόμενα τρία χρόνια, σύμφωνα με εκτίμηση της LPL Financial από τον Φεβρουάριο.
Τα χρόνια που πέρασε ο υπουργός Οικονομικών Scott Bessent δουλεύοντας σε κύκλους hedge funds ήταν χρήσιμα για να αντιληφθεί τις τρέχουσε εξελίξεια.
Ένα κραχ σαν αυτό της Long-Term Capital Management (LTCM) θα μπορούσε να ήταν καταστροφικό για τις παγκόσμιες αγορές και την οικονομία των ΗΠΑ.
Η κατάρρευση της LTCM το 1998 οφειλόταν εν μέρει στην αύξηση των αποδόσεων του χρέους.
Η επανάληψη του σκηνικού το 2025, με τους δασμούς του Trump να ανατρέπουν όλες τις κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων και την Κίνα να φλερτάρει με τον αποπληθωρισμό, θα μπορούσε να κάνει τη συντριβή της Lehman Brothers του 2008 να φαίνεται… μια ακόμη ημέρα στο γραφείο!
Ωστόσο, ο κίνδυνος ότι οι πολιτικές του Trump μπορεί να απομακρύνου τις ασιατικές κεντρικές τράπεζες από την αγορά χρέου των ΗΠΑ αυξάνεται μέρα με τη μέρα.
Αυτή η απειλή δίνει ένα μοναδικό σημείο μόχλευσης για την Τράπεζα της Ιαπωνίας, τη Λαϊκή Τράπεζα της Κίνας και άλλες κορυφαίες ασιατικές νομισματικές αρχές.
Η κύρια μόχλευση της Ασίας επί της Ουάσιγκτον αυτή τη στιγμή είναι τα ομόλογα, τα νομίσματα και το εμπόριο υπηρεσιών.
Αυτή η τελευταία κατηγορία αναφέρεται στη βαθιά εξάρτηση της Αμερικής από τις ασιατικές αγορές για εξαγωγές χρηματοοικονομικών υπηρεσιών, τεχνολογίας και πνευματικής ιδιοκτησίας.
Η «μηχανική» του εμπορικού πολέμου του Trump που βαρύνει τους δασμούς υποδηλώνει μια ατελή κατανόηση των τρωτών σημείων της αμερικανικής οικονομίας που σχετίζονται με την Ασία.
Οι επενδυτές στην αγορά ομολόγων, οι τύποι που παίρνουν την κατάσταση στα χέρια τους όταν το μείγμα πολιτικών μιας κυβέρνησης φαίνεται άστοχο, βρίσκονται σε όλο το φάσμα του χρέους και του νομίσματος.
«Οι τιμωροί της αγοράς ομολόγων χτύπησαν ξανά», λέει ο Ed Yardeni, ιδρυτής της Yardeni Research, ο οποίος επινόησε τη φράση.
«Από όσο μπορούμε να πούμε, τουλάχιστον όσον αφορά τις χρηματοπιστωτικές αγορές των ΗΠΑ, είναι μόλις 1.000 παίκτες που εμπλέκονται».
Παρόλο που «οι τιμωροί των μετοχών έλεγαν ξεκάθαρα στον Πρόεδρο Donald Trump ότι η δασμολογική του πολιτική ήταν λανθασμένη στα τέλη της περασμένης εβδομάδας, οι σύμβουλοί του υποστήριξαν ότι η πτώση των τιμών του πετρελαίου και οι αποδόσεις των ομολόγων βοηθούσαν τελικά την Main Street (τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις)», σημειώνει ο Yardeni.
«Αυτό άλλαξε καθώς η απόδοση του 10ετούς ομολόγου αυξήθηκε».
Ο Yardeni παρακολουθεί έντονα αυτό το φαινόμενο εδώ και δεκαετίες.
Το 1983, ο Yardeni είπε, «οι επενδυτές ομολόγων είναι οι τιμωροί των οικονοιμκών πολιτικών... Έτσι, εάν οι δημοσιονομικές και νομισματικές αρχές δεν ρυθμίσουν την οικονομία, θα το κάνουν οι επενδυτές ομολόγων.
Η οικονομία θα διοικείται από τις χρηματοπιστωτικές αγορές».
Μια δεκαετία αργότερα, ο James Carville, τότε σύμβουλος του προέδρου των ΗΠΑ Bill Clinton, έκανε την περίφημη παρατήρησή του για το πώς θα ήθελε να μετενσαρκωθεί σε αγορά ομολόγων. «Ετσι, μπορείς να εκφοβίσεις τους πάντες», είπε ειρωνικά.
Αυτό επανήλθε κατά τις διαπραγματεύσεις για τον ισοσκελισμένο προϋπολογισμό.
Εκείνη την εποχή, οι επενδυτές χρέους ήταν υπερευαίσθητοι στην παραμικρή υπόδειξη, καλή ή κακή, σχετικά με τα ζιγκ και ζακ στις συζητήσεις για τη δημοσιονομική πολιτική της Ουάσιγκτον.
Σήμερα, καθώς το εθνικό χρέος των ΗΠΑ πλησιάζει τα 37 τρισεκατομμύρια δολάρια, η Ασία έχει πολύ βάσιμους λόγους να ανησυχεί για τη δημοσιονομική υγεία της Ουάσιγκτον.
Το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα για παράδειγμα, ψάχνει για άλλη μια μείωση φόρων πολλών τρισεκατομμυρίων που θα μπορούσε να επιταχύνει την πορεία προς εθνικό χρέος των 40 τρισεκατομμυρίων δολαρίων.
Ταυτόχρονα, η κατάσταση στο Κογκρέσο αναγκάζει τους γερουσιαστές να προκαλούν πολιτική σύγκρουση για το ανώτατο όριο του χρέους και να χρηματοδοτούν την κυβέρνηση ακόμη με μεγαλύτερα ποσά από το 2011.
Ήταν η χρονιά που η S&P Global Ratings διέλυσε την πιστοληπτική ικανότητα AAA της Ουάσιγκτον.
Αυτό το βήμα κλονισμού της αγοράς ήρθε δύο χρόνια αφότου ο τότε Κινέζος πρωθυπουργός Wen Jiabao εξέφρασε την ανησυχία του για την αξιοπιστία της Ουάσιγκτον να διαφυλάξει τον τεράστιο κινεζικό κρατικό πλούτο σε δολάρια. Ο Wen ανησυχούσε ιδιαίτερα για την κλίμακα των προγραμμάτων διάσωσης εν μέσω της κρίσης της Lehman Brothers.
«Έχουμε παράσχει ένα τεράστιο ποσό δανείων στις Ηνωμένες Πολιτείες», δήλωσε ο Wen το 2009.
«Φυσικά, ανησυχούμε για την ασφάλεια των περιουσιακών μας στοιχείων.
Για να είμαι ειλικρινής, ανησυχώ λίγο».
Προέτρεψε την Ουάσιγκτον «να τιμήσει τις συμφωνίες της, να παραμείνει ένα αξιόπιστο έθνος και να διασφαλίσει την ασφάλεια των κινεζικών περιουσιακών στοιχείων».
Εκείνη την εποχή, το χρέος των ΗΠΑ ήταν λιγότερο από 12 τρισεκατομμύρια δολάρια, δυόμισι φορές χαμηλότερο από ό,τι όταν η Fitch Ratings υποβάθμισε τις ΗΠΑ το 2023.
Σήμερα, η Moody's Investors Service εξετάζει εάν θα διατηρήσει την τελευταία αξιολόγηση AAA της Ουάσιγκτον με το αμερικανικό χρέος τρεις φορές μεγαλύτερο σε σχέση με το 2009.
Υπάρχουν μακροπρόθεσμοι φόβοι ότι η κυβέρνηση του Κινέζου ηγέτη Xi Jinping μπορεί να ξεφορτωθεί δολάρια ως αντίποινα εναντίον των δασμών του Trump, τώρα στο 145% μετά από μια σειρά κλιμακώσεων.
Θα ήταν μια Πύρρειος νίκη, φυσικά.
Οποιαδήποτε αύξηση του κόστους δανεισμού θα επέστρεφε μπούμερανγκ στον δρόμο της Κίνας, καθώς τα νοικοκυριά των ΗΠΑ ξαφνικά θα καταναλώνουν λιγότερα κινεζικά αγαθά.
Ούτε θα ήταν προς το συμφέρον του Πεκίνου εάν οι παγκόσμιοι επενδυτές αποφάσιζαν ότι το έλλειμμα του προϋπολογισμού των ΗΠΑ θα μοιάζει με επερχόμενη σύγκρουση τρένου σε αργή κίνηση.
Οι πιθανές επιπτώσεις μετάδοσης θα μπορούσαν να κάνουν την κρίση της Lehman Brothers του 2008 να φαίνεται σχολική εκδρομή...
Ακόμα κι έτσι, το Κομμουνιστικό Κόμμα του Xi μπορεί να έχει υπολογίσει ότι οι ΗΠΑ έχουν πολύ περισσότερα να χάσουν σε περίπτωση Παγκόσμιας Οικονομικής Κρίσης 2.0.
Αν η Κίνα τραβήξει το βύσμα τώρα, θα εβρισεκε τις αμερικανικές αγορές αναμφισβήτητα εκτός ισορροπίας, ενισχύοντας τις επιπτώσεις.
Το 1997, ο τότε Πρωθυπουργός της Ιάπωνας Ryutaro Hashimoto παραδέχτηκε ότι «αρκετές φορές στο παρελθόν μπήκαμε στον πειρασμό να πουλήσουμε μεγάλες παρτίδες ομολόγων των ΗΠΑ» για να τονίσουμε την ισχύ μας.
Ένα τέτοιο επεισόδιο έλαβε χώρα στις έντονες διαπραγματεύσεις για τα αυτοκίνητα λίγα χρόνια νωρίτερα.
Αυτή τη φορά, η ίντριγκα περιλαμβάνει την αναταραχή του Trump που ήδη εκδηλώνεται πλήρως.
«Γιατί συμβαίνει αυτό;» ρωτάει ο Yardeni.
«Οι επενδυτές στη αγορά σταθερού εισοδήματος μπορεί να αρχίσουν να ανησυχούν ότι οι Κινέζοι και άλλοι ξένοι μπορεί να αρχίσουν να πωλούν τα αμερικανικά ομόλογα».
Η αγορά ομολόγων, προσθέτει, ανησυχεί «η κυβέρνηση Trump μπορεί να παίζει με νιτρογλικερίνη…».
Πλήγμα στην αξιοπιστία
Μετρήστε τους τρόπους με τους οποίους αυτός ο Λευκός Οίκος θα μπορούσε να βλάψει την αξιοπιστία του δολαρίου και την …ιερότητα των ομολόγων, τον ακρογωνιαίο λίθο της παγκόσμιας χρηματοδότησης.
Περιλαμβάνουν: εμμονή σε μια κούρσα εξοπλισμών για τους πληθωριστικούς δασμούς, ανάμειξη στην ανεξαρτησία της Federal Reserve, έλεγχος της Υπηρεσίας Εσωτερικών Εσόδων και επιδιώκοντας τρισεκατομμύρια νέες φορολογικές περικοπές τις οποίες θεωρεί η κυβέρνηση των ΗΠΑ ότι οι Ασιάτες τραπεζίτες της Ουάσιγκτον θα χρηματοδοτήσουν σταθερά.
Αυτή η τελευταία υπόθεση είναι πολύ αμφίβολη λαμβάνοντας υπόψη τις αναφορές που οι κεντρικές τράπεζες της Ασίας περιορίζουν ήδη την έκθεσή τους στις ΗΠΑ.
Αλλά το να κοιτάξουμε τα κατορθώματα του Τραμπ - που θα μπορούσαν εύκολα να θέσουν σε κίνδυνο την πιστοληπτική ικανότητα της Αμερικής - από 7.000 μίλια μακριά προκαλεί σοβαρή ανησυχία στους ασιατικούς φορείς χάραξης πολιτικής.
Μια ειρωνεία είναι ότι η Ασία παρακολουθεί την κυβέρνηση του Trump να κάνει πολλά από τα πράγματα που οι ΗΠΑ τιμώρησαν την Ασία για ένα τέταρτο του αιώνα πριν.
Το 1997-98, όταν ο Ηasimoto τρόμαζε τους εμπόρους ομολόγων, οι αμερικανοί αξιωματούχοι συμβούλευαν την Μπανγκόκ, την Τζακάρτα, την Κουάλα Λουμπούρ, τη Μανίλα και τη Σεούλ ενάντια στα κυριαρχούμενα από ολιγάρχες οικονομικά συστήματα και την ακραία αδιαφάνεια.
Τώρα είναι η σειρά της Ασίας να παρακολουθήσει την Ουάσιγκτον να πυρπολεί τα κάποτε περίφημα χρηματοπιστωτικά ιδρύματά της με εκπληκτική ταχύτητα.
. Προς το παρόν, φαίνεται ότι το τραύμα που έχει προκαλέσει ο Trump στις μετοχές ενδέχεται να είναι μικρότερο από ό,τι θα είναι για το χρέος.
«Αν και οι μετοχές αυξήθηκαν μετά το ‘’πάγωμα’’ του Τραμπ, οι αποδόσεις των ομολόγων δεν έχουν ανακάμψει πλήρως από τις απότομες κινήσεις που σημειώθηκαν στις αρχές αυτής της εβδομάδας, αντανακλώντας κάποια πιθανή ζημιά στην οικονομική εξιοπιστία των ΗΠΑ», σημειώνει ο Ian Bremmer, πρόεδρος του Eurasia Group.
«Το δολάριο συνέχισε να πέφτει επίσης.
Οι πολιτικές συνέπειες αυτού είναι δυνητικά πιο διαδεδομένες από οποιαδήποτε πτώση της αγοράς, καθώς οι υψηλότερες αποδόσεις καθιστούν πιο δύσκολο για τις μικρές επιχειρήσεις να πρόσβαση σε δάνεια, με αρνητικές επιπτώσεις για την οικονομία των ΗΠΑ», δήλωσε ο Bremmer.
Οι τρόποι με τους οποίους ο Trump θέτει σε κίνδυνο την ανάπτυξη των ΗΠΑ, καθώς ηχούν οι κώδωνες του κινδύνου για μια πιθανή ύφεση, κανονικά θα ευθυμούσαν τις αγορές χρέους
. Όμως, δεδομένων των επιπτώσεων του πληθωρισμού από τους δασμούς, οι έμποροι ομολόγων βλέπουν αμυδρά θετικές τις πολιτικές του Trum p2.0.
Οι αγορές ανησυχούν ότι η κυβέρνηση Trump έχει «δείξει αναμφισβήτητα μεγαλύτερη ανοχή στην πρόκληση ύφεσης από ό,τι πολλοί θα μπορούσαν να πιστεύουν», σημειώνει ο Thomas Mathews, επικεφαλής των αγορών Ασίας-Ειρηνικού στην Capital Economics.
Αλλά οι επιπτώσεις στην αγορά ομολόγων αναγκάζουν την ομάδα Τραμπ να ανακρούσει πρύμναν.
Το ερώτημα είναι πότε οι μεγαλύτεροι από τους τιμωρούς της αγοράς ομολόγων - οι κεντρικές τράπεζες - αρχίσουν ενεργά να πωλούν ομόλογα.
Η Ιαπωνία και η Κίνα είναι οι μεγαλύτεροι δανειστές της Ουάσιγκτον, ακολουθούμενες από το Ηνωμένο Βασίλειο, το Λουξεμβούργο, τα νησιά Κέιμαν, το Βέλγιο, τον Καναδά, τη Γαλλία, την Ιρλανδία, την Ελβετία, την Ταϊβάν και το Χονγκ Κονγκ.
Εάν οι αγορές αντιλαμβάνονταν ότι κάποια από τις κεντρικές τους τράπεζες είτε πουλούσε επιθετικά χρέος είτε απλώς σταμάτησε τις νέες αγορές, το αποτέλεσμα θα μπορούσε να είναι συντριπτικό για τις παγκόσμιες πιστωτικές αγορές.
Εάν ο Trump κατανοεί αυτόν τον κίνδυνο πρέπει να το αποδείξει στους κεντρικούς τραπεζίτες της Ασίας που ουσιαστικά κρατούν στα χέρια τους την οικονομία των ΗΠΑ.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών