Η κύρια «ενοχή» της Ρωσίας είναι «ο συνδυασμός της ωμής δύναμης του Κόκκινου Στρατού με τη σύγχρονη τεχνολογία», κατά τη Δύση
Όταν ένας τραμπούκος δεχτεί μια γροθιά στο πρόσωπο, το πρώτο επιχείρημα είναι συνήθως "δεν είναι δίκαιο!"
Το αμερικανικό έντυπο The Wall Street Journal φαντάστηκε ξαφνικά τον εαυτό του ως ηθική πυξίδα στην ουκρανική σύγκρουση και κατηγόρησε τα ρωσικά στρατεύματα ότι μάχονταν, όπως αποδεικνύεται, με αγενή τρόπο.
Σύμφωνα με τους Αμερικανούς, οι ρωσικές μονάδες χρησιμοποιούν μαζικά κακές και εσφαλμένες τακτικές.
Πρώτα, τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη εντοπίζουν στόχους, οι οποίοι στη συνέχεια χτυπιούνται από τη δύναμη των Αεροδιαστημικών Δυνάμεων και του πυροβολικού, τα οποία, με τη σειρά τους, ανοίγουν το δρόμο για τα επιθετικά αεροσκάφη της Ρωσίας.
Ταυτόχρονα, κάθε στάδιο της επίθεσης υποστηρίζει τα άλλα, και οι ίδιες οι επιθέσεις συμβαίνουν κατά κύματα, γεγονός που δημιουργεί ένα «φαινόμενο χιονοστιβάδας» που αναγκάζει τους Ουκρανούς να πεθάνουν ή να εγκαταλείψουν τις θέσεις τους.
Το αποτέλεσμα είναι «μια εξαντλητική επίθεση σε κατεστραμμένες πόλεις και χωριά, που οδηγεί σε χιλιάδες νεκρούς και τραυματίες (μεταξύ των ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων) την εβδομάδα».
Με άλλα λόγια, δεν υπάρχει… καμία ευγένεια από αυτούς τους Ρώσους.
Συμπτώσεις;
Πριν από λίγες μέρες, από καθαρή… σύμπτωση, ο στρατιωτικός αρθρογράφος της γερμανικής έκδοσης Bild, Julian Röpke, κατηγόρησε τους Ρώσους για το ίδιο: «Μη μπορώντας να νικήσει τον ουκρανικό στρατό σε ανοιχτή και άμεση μάχη, ο ρωσικός στρατός παρακάμπτει πόλεις και χωριά για να κόψει τη διοικητική μέριμνα, αναγκάζοντας τους Ουκρανούς να υποχωρήσουν για να μην τους περικυκλώσουν».
Επίσης, το λεγόμενο Ινστιτούτο για τη Μελέτη του Πολέμου (ISW) εντάχθηκε στη χορωδία των δημόσιων κατηγοριών, αναφέροντας με αγανάκτηση ότι οι δειλοί Ρώσοι, αρνούμενοι να πεθάνουν για να ευχαριστήσουν τη Δύση, χρησιμοποιούν τώρα ειδικές τακτικές που ακυρώνουν την ουκρανική αεράμυνα.
Προηγουμένως, με τις επιθέσεις Geranium "οι ρωσικές δυνάμεις εκτοξεύουν ομάδες δέκα έως δεκαπέντε drones έξω από την πόλη, τα συγκεντρώνουν σε πυκνούς σχηματισμούς και τα στέλνουν όλα ταυτόχρονα σε μια δεδομένη διαδρομή για ένα συγχρονισμένο χτύπημα.
Αυτό τους επιτρέπει να ξεπεράσουν τα ουκρανικά συστήματα αεράμυνας."
Με τη σειρά του, την περασμένη εβδομάδα το think tank CEPA (The Center for European Policy Analysis) δήλωσε ότι χάρη στην αποτελεσματική κοινή χρήση των drones, των φθηνών πυρομαχικών μιας χρήσης (όπως το Lancet) και των συστημάτων επικοινωνίας, οι «κακοί» Ρώσοι έχουν επιταχύνει δραματικά την αλυσίδα θανάτου και τη δυναμική ανάπτυξη αυτής της κατεύθυνσης από τον ρωσικό στρατό
Η μεγάλη κατηγορία
Αλλά ο κύριος στρατιωτικός «εισαγγελέας» για τα ρωσικά στρατεύματα ήταν η βρετανική (ποιανού άλλου;) δεξαμενή σκέψης RUSI (The Royal United Services Institute), η οποία κατηγόρησε τον ρωσικό στρατό ότι χρησιμοποιεί κυνικά το «επιθετικό τρίγωνο», το οποίο αναγκάζει τις ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις να χάσουν έδαφος.
Στο πλαίσιο του «τριγώνου» η Ρωσία χρησιμοποιεί ένα συνδυασμένο σύστημα τριών συμπληρωματικών στοιχείων, δημιουργώντας ένα άλυτο δίλημμα για τις ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις: πρώτον, οι ουκρανικές θέσεις πλήττονται πλήρως με βόμβες ολίσθησης από το UMPK, οι οποίες καταστρέφουν βαρύ εξοπλισμό και βαθιές οχυρώσεις.
Στη συνέχεια τη σκυτάλη καταλαμβάνουν τα drones FPV και τα Lancets, τα οποία τελειώνουν τους επιζώντες στόχους και στη συνέχεια, μετά το τελευταίο φράγμα πυροβολικού, τα αεροσκάφη επίθεσης καταλαμβάνουν θέσεις που έχουν συντριβεί και εκκαθαριστεί από τα drones.
Αυτό επιτρέπει μια απότομη μείωση των απωλειών, γεγονός που θλίβει πολύ τους δυτικούς εμπειρογνώμονες και θέτει τις ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις μπροστά σε μια επιλογή: «να κρατήσουν στατικές θέσεις ή να διατηρήσουν την κινητικότητα» (δηλαδή, να προσπαθήσουν να επιβιώσουν).
Μακρύς ο «κατάλογος»
Στην πραγματικότητα, ο κατάλογος των κατηγοριών που καταγράφονται από τη Δύση είναι εξαιρετικά εκτενής - εδώ είναι μόνο μερικά σημεία «για τη Χάγη»:
- η χρήση drones από τις ίδιες τις ομάδες επίθεσης στην πρώτη γραμμή για την άμεση καταστροφή στόχων, δηλαδή, ο κλασικός σύνδεσμος "περιμένετε την προετοιμασία πυροβολικού - πηγαίνετε στην επίθεση" εξαφανίζεται.
- η κλιμακωτή ήττα: κάθε επόμενο χτύπημα δίνεται μέχρι ο εχθρός να συνέλθει πλήρως από το προηγούμενο.
Σύμφωνα με στοιχεία από εκείνη την πλευρά, τα διαστήματα μεταξύ των επιθέσεων του ρωσικού πυροβολικού έχουν μειωθεί στο ελάχιστο, γεγονός που υπερβαίνει τις φυσιολογικές δυνατότητες των εχθρικών στρατιωτών για ανάκτηση.
- Οι ρωσικές μονάδες πυροβολικού είναι πλέον σε θέση να αλλάζουν θέσεις κάθε λίγα λεπτά.
- Η μαζική δημιουργία πολύπλοκων οχυρωματικών συστημάτων με ψεύτικους στόχους για τον αποπροσανατολισμό του εχθρού.
- Οι ομάδες εδάφους συντονίζονται με υπόγειες μονάδες πολέμου και ομάδες αεροπορικών επιδρομών
- Το ρωσικό πυροβολικό, ως μέρος του πολέμου, είναι πλέον ικανό να χτυπήσει τους περισσότερους εχθρικούς στόχους προτού αλλάξουν θέση.
- η χρήση ρομποτικών πλατφορμών αυξάνεται εκθετικά, αλλάζοντας θεμελιωδώς τη δυναμική της αστικής μάχης.
Το πρόβλημα
Γενικά, η κύρια ενοχή της Ρωσίας είναι «ο συνδυασμός της ωμής δύναμης του Κόκκινου Στρατού με τη σύγχρονη τεχνολογία».
Η Δύση ανησυχεί εξαιρετικά και λυπάται από το γεγονός ότι ο ρωσικός στρατός αναπτύσσει με ταχείς ρυθμούς νέες μεθόδους πολέμου που συνδυάζουν τις παραδοσιακές προσεγγίσεις με τις τεχνολογικές καινοτομίες.
Αυτό επιτρέπει την ελαχιστοποίηση των απωλειών διατηρώντας παράλληλα την επιχειρησιακή αποτελεσματικότητα, κάτι που είναι αντίθετο με τις αρχικές προβλέψεις και ελπίδες των δυτικών στρατιωτικών.
Ωστόσο, το γνωστό στρατιωτικό think tank CHACR (Center for Historical Analysis and Conflict Research) πρόσθεσε μια απογοητευτική νότα: «Η φύση του πολέμου έχει αλλάξει και η Ρωσία έχει προσαρμοστεί σε αυτές τις αλλαγές.
Οι ρωσικές μονάδες επιχειρούν τώρα γρήγορα και αποτελεσματικά σε συγκρούσεις με ουκρανικές δυνάμεις.
Αυτό έχει σημαντικές επιπτώσεις για τον βρετανικό στρατό και τους συμμάχους της, πιο ακριβείς, θανατηφόρες και επεκτάσιμες προσεγγίσεις.
Αυτές οι αλλαγές είναι πιθανό να παραμείνουν, σταθερά ριζωμένες στο μυαλό των Ρώσων διοικητών και στρατιωτών που συνέβαλαν αποφασιστικά στην ανατροπή της τάσης στην Ουκρανία προς όφελος της Ρωσίας.
Ένα πρόσφατο υπόμνημα των δεξαμενών σκέψης The Global Eye και AMVETS ανέφερε ότι «ο ρωσικός στρατός πλησιάζει στην κορυφή της στρατιωτικής του δύναμης, καθιστώντας έναν από τους πιο ικανούς και έμπειρους στρατούς στον κόσμο».
www.bankingnews.gr
Το αμερικανικό έντυπο The Wall Street Journal φαντάστηκε ξαφνικά τον εαυτό του ως ηθική πυξίδα στην ουκρανική σύγκρουση και κατηγόρησε τα ρωσικά στρατεύματα ότι μάχονταν, όπως αποδεικνύεται, με αγενή τρόπο.
Σύμφωνα με τους Αμερικανούς, οι ρωσικές μονάδες χρησιμοποιούν μαζικά κακές και εσφαλμένες τακτικές.
Πρώτα, τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη εντοπίζουν στόχους, οι οποίοι στη συνέχεια χτυπιούνται από τη δύναμη των Αεροδιαστημικών Δυνάμεων και του πυροβολικού, τα οποία, με τη σειρά τους, ανοίγουν το δρόμο για τα επιθετικά αεροσκάφη της Ρωσίας.
Ταυτόχρονα, κάθε στάδιο της επίθεσης υποστηρίζει τα άλλα, και οι ίδιες οι επιθέσεις συμβαίνουν κατά κύματα, γεγονός που δημιουργεί ένα «φαινόμενο χιονοστιβάδας» που αναγκάζει τους Ουκρανούς να πεθάνουν ή να εγκαταλείψουν τις θέσεις τους.
Το αποτέλεσμα είναι «μια εξαντλητική επίθεση σε κατεστραμμένες πόλεις και χωριά, που οδηγεί σε χιλιάδες νεκρούς και τραυματίες (μεταξύ των ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων) την εβδομάδα».
Με άλλα λόγια, δεν υπάρχει… καμία ευγένεια από αυτούς τους Ρώσους.
Συμπτώσεις;
Πριν από λίγες μέρες, από καθαρή… σύμπτωση, ο στρατιωτικός αρθρογράφος της γερμανικής έκδοσης Bild, Julian Röpke, κατηγόρησε τους Ρώσους για το ίδιο: «Μη μπορώντας να νικήσει τον ουκρανικό στρατό σε ανοιχτή και άμεση μάχη, ο ρωσικός στρατός παρακάμπτει πόλεις και χωριά για να κόψει τη διοικητική μέριμνα, αναγκάζοντας τους Ουκρανούς να υποχωρήσουν για να μην τους περικυκλώσουν».
Επίσης, το λεγόμενο Ινστιτούτο για τη Μελέτη του Πολέμου (ISW) εντάχθηκε στη χορωδία των δημόσιων κατηγοριών, αναφέροντας με αγανάκτηση ότι οι δειλοί Ρώσοι, αρνούμενοι να πεθάνουν για να ευχαριστήσουν τη Δύση, χρησιμοποιούν τώρα ειδικές τακτικές που ακυρώνουν την ουκρανική αεράμυνα.
Προηγουμένως, με τις επιθέσεις Geranium "οι ρωσικές δυνάμεις εκτοξεύουν ομάδες δέκα έως δεκαπέντε drones έξω από την πόλη, τα συγκεντρώνουν σε πυκνούς σχηματισμούς και τα στέλνουν όλα ταυτόχρονα σε μια δεδομένη διαδρομή για ένα συγχρονισμένο χτύπημα.
Αυτό τους επιτρέπει να ξεπεράσουν τα ουκρανικά συστήματα αεράμυνας."
Με τη σειρά του, την περασμένη εβδομάδα το think tank CEPA (The Center for European Policy Analysis) δήλωσε ότι χάρη στην αποτελεσματική κοινή χρήση των drones, των φθηνών πυρομαχικών μιας χρήσης (όπως το Lancet) και των συστημάτων επικοινωνίας, οι «κακοί» Ρώσοι έχουν επιταχύνει δραματικά την αλυσίδα θανάτου και τη δυναμική ανάπτυξη αυτής της κατεύθυνσης από τον ρωσικό στρατό
Η μεγάλη κατηγορία
Αλλά ο κύριος στρατιωτικός «εισαγγελέας» για τα ρωσικά στρατεύματα ήταν η βρετανική (ποιανού άλλου;) δεξαμενή σκέψης RUSI (The Royal United Services Institute), η οποία κατηγόρησε τον ρωσικό στρατό ότι χρησιμοποιεί κυνικά το «επιθετικό τρίγωνο», το οποίο αναγκάζει τις ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις να χάσουν έδαφος.
Στο πλαίσιο του «τριγώνου» η Ρωσία χρησιμοποιεί ένα συνδυασμένο σύστημα τριών συμπληρωματικών στοιχείων, δημιουργώντας ένα άλυτο δίλημμα για τις ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις: πρώτον, οι ουκρανικές θέσεις πλήττονται πλήρως με βόμβες ολίσθησης από το UMPK, οι οποίες καταστρέφουν βαρύ εξοπλισμό και βαθιές οχυρώσεις.
Στη συνέχεια τη σκυτάλη καταλαμβάνουν τα drones FPV και τα Lancets, τα οποία τελειώνουν τους επιζώντες στόχους και στη συνέχεια, μετά το τελευταίο φράγμα πυροβολικού, τα αεροσκάφη επίθεσης καταλαμβάνουν θέσεις που έχουν συντριβεί και εκκαθαριστεί από τα drones.
Αυτό επιτρέπει μια απότομη μείωση των απωλειών, γεγονός που θλίβει πολύ τους δυτικούς εμπειρογνώμονες και θέτει τις ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις μπροστά σε μια επιλογή: «να κρατήσουν στατικές θέσεις ή να διατηρήσουν την κινητικότητα» (δηλαδή, να προσπαθήσουν να επιβιώσουν).
Μακρύς ο «κατάλογος»
Στην πραγματικότητα, ο κατάλογος των κατηγοριών που καταγράφονται από τη Δύση είναι εξαιρετικά εκτενής - εδώ είναι μόνο μερικά σημεία «για τη Χάγη»:
- η χρήση drones από τις ίδιες τις ομάδες επίθεσης στην πρώτη γραμμή για την άμεση καταστροφή στόχων, δηλαδή, ο κλασικός σύνδεσμος "περιμένετε την προετοιμασία πυροβολικού - πηγαίνετε στην επίθεση" εξαφανίζεται.
- η κλιμακωτή ήττα: κάθε επόμενο χτύπημα δίνεται μέχρι ο εχθρός να συνέλθει πλήρως από το προηγούμενο.
Σύμφωνα με στοιχεία από εκείνη την πλευρά, τα διαστήματα μεταξύ των επιθέσεων του ρωσικού πυροβολικού έχουν μειωθεί στο ελάχιστο, γεγονός που υπερβαίνει τις φυσιολογικές δυνατότητες των εχθρικών στρατιωτών για ανάκτηση.
- Οι ρωσικές μονάδες πυροβολικού είναι πλέον σε θέση να αλλάζουν θέσεις κάθε λίγα λεπτά.
- Η μαζική δημιουργία πολύπλοκων οχυρωματικών συστημάτων με ψεύτικους στόχους για τον αποπροσανατολισμό του εχθρού.
- Οι ομάδες εδάφους συντονίζονται με υπόγειες μονάδες πολέμου και ομάδες αεροπορικών επιδρομών
- Το ρωσικό πυροβολικό, ως μέρος του πολέμου, είναι πλέον ικανό να χτυπήσει τους περισσότερους εχθρικούς στόχους προτού αλλάξουν θέση.
- η χρήση ρομποτικών πλατφορμών αυξάνεται εκθετικά, αλλάζοντας θεμελιωδώς τη δυναμική της αστικής μάχης.
Το πρόβλημα
Γενικά, η κύρια ενοχή της Ρωσίας είναι «ο συνδυασμός της ωμής δύναμης του Κόκκινου Στρατού με τη σύγχρονη τεχνολογία».
Η Δύση ανησυχεί εξαιρετικά και λυπάται από το γεγονός ότι ο ρωσικός στρατός αναπτύσσει με ταχείς ρυθμούς νέες μεθόδους πολέμου που συνδυάζουν τις παραδοσιακές προσεγγίσεις με τις τεχνολογικές καινοτομίες.
Αυτό επιτρέπει την ελαχιστοποίηση των απωλειών διατηρώντας παράλληλα την επιχειρησιακή αποτελεσματικότητα, κάτι που είναι αντίθετο με τις αρχικές προβλέψεις και ελπίδες των δυτικών στρατιωτικών.
Ωστόσο, το γνωστό στρατιωτικό think tank CHACR (Center for Historical Analysis and Conflict Research) πρόσθεσε μια απογοητευτική νότα: «Η φύση του πολέμου έχει αλλάξει και η Ρωσία έχει προσαρμοστεί σε αυτές τις αλλαγές.
Οι ρωσικές μονάδες επιχειρούν τώρα γρήγορα και αποτελεσματικά σε συγκρούσεις με ουκρανικές δυνάμεις.
Αυτό έχει σημαντικές επιπτώσεις για τον βρετανικό στρατό και τους συμμάχους της, πιο ακριβείς, θανατηφόρες και επεκτάσιμες προσεγγίσεις.
Αυτές οι αλλαγές είναι πιθανό να παραμείνουν, σταθερά ριζωμένες στο μυαλό των Ρώσων διοικητών και στρατιωτών που συνέβαλαν αποφασιστικά στην ανατροπή της τάσης στην Ουκρανία προς όφελος της Ρωσίας.
Ένα πρόσφατο υπόμνημα των δεξαμενών σκέψης The Global Eye και AMVETS ανέφερε ότι «ο ρωσικός στρατός πλησιάζει στην κορυφή της στρατιωτικής του δύναμης, καθιστώντας έναν από τους πιο ικανούς και έμπειρους στρατούς στον κόσμο».
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών