27 Ιουλίου 1965: Μία από τις πιο εμβληματικές προσωπικότητες του ποδοσφαίρου της Παραγουάης, ο Χοσέ Λουίς Τσιλαβέρτ, έρχεται στον κόσμο και αν σήμερα σβήνει τα 56α του κεράκια το οφείλει σε έναν μεγάλο αντίπαλο: τον Φαουστίνο Ασπρίγια!
Γράφει ο Φάνης Τσοκανάς
Μόλις τρία χρόνια μετά τη δολοφονία του Αντρές Εσκομπάρ, η μόνιμα πνιγμένη από εσωτερικές ταραχές, Κολομβία, αντιμετωπίζει εκτός έδρας την Παραγουάη, στο πλαίσιο των προκριματικών για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1998.
Ήταν 2 Απριλίου του 1997, όταν ο πάντα εκκεντρικός, αλλά και αδιαμφισβήτητα ταλαντούχος Παραγουανός τερματοφύλακας, Χοσέ Λουίς Τσιλαβέρτ, δεν συγκέντρωσε τα φώτα πάνω του για κάποια σπουδαία εκτέλεση φάουλ ή κάποιο γκολ από τα έντεκα βήματα, όπως συνήθιζε.
Ο θηριώδης γκολκίπερ εκείνο το βράδυ κατέβασε «ρολά», εκνευρίζοντας -δεν ήταν άλλωστε και το καλύτερο παιδί- σε τεράστιο βαθμό τους αντιπάλους του, ωστόσο, μία έντονη αψιμαχία με τον τότε επιθετικό της Νιουκάστλ, Φαουστίνο Ασπρίγια, στο 76ο λεπτό, λίγο έλειψε να την πληρώσει με τη ζωή του. Ο κάθε παίκτης έδωσε τη δική του εκδοχή για το ποιος χτύπησε τον άλλο πρώτος, αποβλήθηκαν από το παιχνίδι αμφότεροι, αλλά μικρή σημασία είχε στο τέλος της βραδιάς.
Όπως αποκάλυψε δύο δεκαετίες αργότερα από το συγκεκριμένο περιστατικό ο Φαουστίνο Ασπρίγια, μετά το τέλος του ματς δέχθηκε ένα τηλεφώνημα στο δωμάτιο του ξενοδοχείου που διέμενε.
«Δώσε μας την άδεια να σκοτώσουμε τον Τσιλαβέρτ!»
Στην άλλη άκρη της γραμμής ήταν ένας Κολομβιανός έμπορος ναρκωτικών, που δρούσε και ως πληρωμένος δολοφόνος με τον Ασπρίγια να απαντά αφοπλιστικά, κυριολεκτικά και μεταφορικά: «Είσαι τρελός; Ό,τι γίνεται στο γήπεδο μένει στο γήπεδο!»
Με τον τρόπο αυτό, το «μπουλντόγκ» της Παραγουάης γλίτωσε από τεράστιο -και αόρατο για αυτόν- κίνδυνο, μέσω του ανθρώπου που λίγες ώρες πριν αντάλλαζε χτυπήματα μαζί του και ευτυχώς, μία ακόμη «μαύρη» ιστορία για το ποδόσφαιρο της Λατινικής Αμερικής έμεινε στα λόγια.
Σχόλια αναγνωστών