Οι ρωσικές ελίτ ζουν με την αγωνία μίας κοινωνικής αντίδρασης, ίσως και μίας επανάστασης - «Λαγός» ο Prigozhin
Στράφηκε εναντίον του Ρώσου προέδρου και μέχρι πρότινος στενού του συμμάχου Vladimir Putin για να συγκρατήσει τη λαϊκή δυσαρέσκεια που υποβόσκει στη Ρωσία για την άγρια εκμετάλλευση της κοινωνίας από τις ρωσικές ελίτ στην πλουσιότερη σε πόρους χώρα στον κόσμο.
Οι κινήσεις Prigozhin που έπεσαν ως κεραυνός εν αιθρία στη Δύση ήταν αναμενόμενες στη Ρωσία.
Το θέμα δεν είναι εθνικό, είναι κοινωνικό.
Οι ρωσικές ελίτ φοβούνται μία επανάσταση.
Η ιστορική αναλογία είναι προφανής.
Η οκτωβριανή επανάσταση το 1917 έγινε εν καιρώ πολέμου.
Του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Αυτό ανησυχεί τις ρωσικές ελίτ.
Μήπως εν μέσω της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης στην Ουκρανία, υπάρξει αναταραχή στους κόλπους πρωτίστως του ρωσικού στρατού και δευτερευόντως στην κοινωνία, που οδηγήσει σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις.
Δεν είναι η πρώτη φορά, εξάλλου, που ο Prigozhin αναφέρθηκε σε πραξικόπημα.
Ο «σεφ» του Putin λειτουργούσε πάντα ως «λαγός» της ρωσικής ολιγαρχίας ζητώντας ενίσχυση των κατασταλτικών μηχανισμών και τόνιζε την ανάγκη επιβολής στρατιωτικής δικτατορίας σε περίπτωση εμφάνισης κινδύνου για το σύστημα.
Ο ίδιος απευθυνόμενος στην ολιγαρχία και τη ρωσική γραφειοκρατία τους έλεγε επί της ουσίας: Λεηλατήστε αλλά με τρόπο που να μην είναι εμφανής.
Όπως έκανε και ο ίδιος με τις συμβάσεις που του έδινε πλουσιοπάροχα το ρωσικό κράτος.
Η αποκαλυπτική συνέντευξη
Ο Prigozhin ήταν ιδιαίτερα αποκαλυπτικός σε μία συνέντευξη που έδωσε πρόσφατα στο ειδησεογραφικό μέσο Telega, η οποία μάλιστα επέφερε την απόλυση του δημοσιογράφου που την πήρε:
«Ο γαμπρός του Shoigu τριγυρνάει σεινάμενος κουνάμενος και η κόρη του εγκαινιάζει τα οχυρά της Κρονστάνδης.
Εβγαλε άραγε λεφτά γι' αυτά τα οχυρά; Ξόδεψε τα δικά της χρήματα γι' αυτά τα οχυρά;
Για πυρομαχικά, ρε διάολε, να δώσει λεφτά.
Τι να πω όταν ο υπουργός Άμυνας επιδεικνύει την κόρη του και έναν μαλ… μπλόγκερ που μας δείχνει με το δάχτυλο και λέει ότι δεν του αρέσει η ειδική επιχείρηση...
Δεν την ξεκινήσαμε εμείς αυτήν την ειδική επιχείρηση.
Εμείς χαιρετίσαμε στρατιωτικά και είπαμε, αφού το χωριό μας βρέθηκε σε μπελάδες και εφόσον πήγαμε να πλακωθούμε με τους γείτονες, πρέπει να πλακωθούμε μέχρι τέλους.
Γιατί τώρα, καταπώς φαίνεται, οι άντρες πλακώνονται και κάποιοι άλλοι απλώς κάνουν χάζι και γουστάρουν.
Τα παιδιά της ελίτ στην καλύτερη περίπτωση το βουλώνουν, ενώ μερικοί επιτρέπουν στον εαυτό τους να επιδεικνύουν δημόσια μια πλούσια, ανέμελη ζωή.
Όμως δεν έχει μόνο η ελίτ παιδιά. Και ενώ τα παιδιά της ελίτ ανεβάζουν στο διαδίκτυο πώς αλείφονται με κρέμες, τα παιδιά των απλών ανθρώπων γυρνάνε πίσω μέσα σε τσίγκινα φέρετρα, κομματιασμένα, και οι μανάδες κλαίνε τους γιους τους.
Αυτή η διαίρεση μπορεί να καταλήξει όπως το 1917, σε μια επανάσταση, όταν πρώτα εξεγέρθηκαν οι στρατιώτες και μετά οι συγγενείς τους.
Και είναι μάταιο να πιστεύουμε ότι είναι εκατοντάδες, σήμερα είναι δεκάδες χιλιάδες οι συγγενείς των σκοτωμένων.
Μάλλον θα γίνουν εκατοντάδες χιλιάδες.
Απ' αυτό δεν θα γλιτώσουμε.
Και όλα θα τελειώσουν σε μια στιγμή, με μια Νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου.
Η επίδειξη πλούτου των παιδιών της ελίτ θα τελειώσει με το γεγονός ότι ο κόσμος θα τους πάρει φαλάγγι με τις πιρούνες και τα στειλιάρια.
Συνιστώ στην ελίτ της Ρωσικής Ομοσπονδίας:
Μαζέψτε, κοπρόσκυλα, τα παιδιά σας, στείλτε τα στον πόλεμο και όταν πάτε σε κηδεία, όταν αρχίσετε να θάβετε κι εσείς τα παιδιά σας, τότε ο κόσμος θα πει, τώρα όλα γίνονται δίκαια.
Η Ρωσία για μερικά χρόνια θα πρέπει να γίνει σαν Βόρεια Κορέα, να κλείσει όλα τα σύνορα, να σταματήσει να είναι συγκαταβατική, να φέρει πίσω όλους τους νέους της από το εξωτερικό και να εργαστεί σκληρά. Τότε θα φτάσουμε σε κάποιο αποτέλεσμα».
Εμείς ξεκινήσαμε αυτόν τον καβγά (σ.σ. επιχείρηση Ουκρανίας). Είναι δυο γείτονες και αυτοί τσακώθηκαν.
Πας στον γείτονα, μπορεί να του σπάσεις τα μούτρα, μπορεί να σπάσεις πιατικά.
Αλλά αν ο γείτονας σε έστειλε στο διάολο κι εσύ πήρες ένα τσεκούρι και του άνοιξες το κεφάλι, αυτό είναι ήδη μια περίεργη κατάσταση.
Το τσεκούρι είναι η πυρηνική βόμβα. Δεν χρειάζεται να κυνηγάς τον γείτονα με το τσεκούρι.
Πρέπει, τίμια, ή να τον πλακώσεις στο ξύλο ή να παραδεχτείς ότι τις έφαγες.
Πρέπει στο πεδίο της μάχης να αποδείξεις το δίκιο σου».
Συμπέρασμα: Ο Prigozhin έδωσε το πρόσχημα στη ρωσική ολιγαρχία για να επιβάλει αυτό που επιδιώκει: Μία σιδηρά «δικτατορία» με διαρκώς εντεινόμενα μέτρα καταστολής που θα απομακρύνει τον κίνδυνο μίας λαϊκής εξέγερσης.
Σ.Γ.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών