Ιστορικά, η ΑΕΚ δεν ήταν ποτέ ιδιαίτερα τυχερή με τις μεταβιβάσεις και τις πωλήσεις των μετοχών της. Αν αυτή η πώληση από τον Δημήτρη Μελισσανίδη εξελιχθεί καλύτερα από την προηγούμενη του 1995, που έφερε στις ζωές όλου του ελληνικού ποδοσφαίρου τον Μιχάλη Τροχανά, θα το δείξει μόνο η… νεκροψία, όπως είπε και ο ίδιος. Απλά η επόμενη μέρα για την «Ένωση», δεν θα είναι εύκολη και το ξέρουν καλά στη Νέα Φιλαδέλφεια!
Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος
Όπως και να δει κανείς, υπό οποιοδήποτε πρίσμα, την εξέλιξη με την πώληση των μετοχών της ΠΑΕ ΑΕΚ από τον Δημήτρη Μελισσανίδη στον Μάριο Ηλιόπουλο, είναι μια ιστορική μέρα, αφού σπάνια ένας πρόεδρος έχει την ευκαιρία να πουλήσει δεύτερη φορά την ίδια ομάδα! Και αυτήν τη φορά, θα είναι κομβικό να έχει σωστή επιλογή. Η προηγούμενη με τον Τροχανά ήταν τουλάχιστον αμφιλεγόμενη.
Ο ίδιος ο Δημήτρης Μελισσανίδης, εμφανώς συγκινημένος και αυτό ήταν πολύ λογικό, μίλησε για την επόμενη μέρα και είπε ότι είχε προτάσεις και από αμερικανικά funds. Ωστόσο, είπε πως δεν ήθελε να μπλέξει η ομάδα με κόσμο που δεν θα τον ήξερε ο ίδιος, αλλά και οι οπαδοί.
Έχει μία λογική βάση αυτό το επιχείρημα, αν και σύμφωνα με τα στοιχεία, τα επίσημα που υπάρχουν στην UEFA, πάνω από 250 ομάδες στον κόσμο έχουν κάποια κοινή ιδιοκτησία με άλλη. Τα πράγματα αλλάζουν πολύ γρήγορα και σε σύγκριση με το 2012, είναι τουλάχιστον διπλός ο αριθμός των ομάδων που έχουν σχέση με κάποια άλλη σε εταιρικό επίπεδο.
Το φοβερό της ιστορίας είναι πως η ίδια η ΑΕΚ, ήταν μία από τις ομάδες που ανήκαν σε multi club ownership, όταν ο Τροχανάς έκανε τη συμφωνία με την ENIC το 1997. Η εταιρεία του Τζόσεφ Λιούις, που είχε τον σημερινό ισχυρό άντρα της Τότεναμ, Ντάνιελ Λίβι, ως τον άνθρωπο που έπαιρνε τια απόφασεις και για την «Ένωση». Η ENIC είχε τότε την Γκλάσγκοου Ρέιντζερς, τη Σλάβια Πράγας, τη Βιτσέντζα και την ΑΕΚ και μάλιστα, οι δύο από τις τέσσερις την σεζόν 1997-98, είχαν φτάσει στα προημιτελικά του Κυπέλλου Κυπελλούχων. Να θυμίσω πως η ΑΕΚ τότε αποκλείστηκε από την Λοκομοτίβ Μόσχας με δραματικό τρόπο και η Βιτσέντζα από την Τσέλσι. Όμως, ήταν μία αφορμή για να γίνει μία κόντρα εκείνη την εποχή της UEFA με την ENIC, που λύθηκε στα δικαστήρια το 1999 και νικήτρια ήταν η ευρωπαϊκή ομοσπονδία.
Η συνέχεια στο BNSports
www.bankingnews.gr
Όπως και να δει κανείς, υπό οποιοδήποτε πρίσμα, την εξέλιξη με την πώληση των μετοχών της ΠΑΕ ΑΕΚ από τον Δημήτρη Μελισσανίδη στον Μάριο Ηλιόπουλο, είναι μια ιστορική μέρα, αφού σπάνια ένας πρόεδρος έχει την ευκαιρία να πουλήσει δεύτερη φορά την ίδια ομάδα! Και αυτήν τη φορά, θα είναι κομβικό να έχει σωστή επιλογή. Η προηγούμενη με τον Τροχανά ήταν τουλάχιστον αμφιλεγόμενη.
Ο ίδιος ο Δημήτρης Μελισσανίδης, εμφανώς συγκινημένος και αυτό ήταν πολύ λογικό, μίλησε για την επόμενη μέρα και είπε ότι είχε προτάσεις και από αμερικανικά funds. Ωστόσο, είπε πως δεν ήθελε να μπλέξει η ομάδα με κόσμο που δεν θα τον ήξερε ο ίδιος, αλλά και οι οπαδοί.
Έχει μία λογική βάση αυτό το επιχείρημα, αν και σύμφωνα με τα στοιχεία, τα επίσημα που υπάρχουν στην UEFA, πάνω από 250 ομάδες στον κόσμο έχουν κάποια κοινή ιδιοκτησία με άλλη. Τα πράγματα αλλάζουν πολύ γρήγορα και σε σύγκριση με το 2012, είναι τουλάχιστον διπλός ο αριθμός των ομάδων που έχουν σχέση με κάποια άλλη σε εταιρικό επίπεδο.
Το φοβερό της ιστορίας είναι πως η ίδια η ΑΕΚ, ήταν μία από τις ομάδες που ανήκαν σε multi club ownership, όταν ο Τροχανάς έκανε τη συμφωνία με την ENIC το 1997. Η εταιρεία του Τζόσεφ Λιούις, που είχε τον σημερινό ισχυρό άντρα της Τότεναμ, Ντάνιελ Λίβι, ως τον άνθρωπο που έπαιρνε τια απόφασεις και για την «Ένωση». Η ENIC είχε τότε την Γκλάσγκοου Ρέιντζερς, τη Σλάβια Πράγας, τη Βιτσέντζα και την ΑΕΚ και μάλιστα, οι δύο από τις τέσσερις την σεζόν 1997-98, είχαν φτάσει στα προημιτελικά του Κυπέλλου Κυπελλούχων. Να θυμίσω πως η ΑΕΚ τότε αποκλείστηκε από την Λοκομοτίβ Μόσχας με δραματικό τρόπο και η Βιτσέντζα από την Τσέλσι. Όμως, ήταν μία αφορμή για να γίνει μία κόντρα εκείνη την εποχή της UEFA με την ENIC, που λύθηκε στα δικαστήρια το 1999 και νικήτρια ήταν η ευρωπαϊκή ομοσπονδία.
Η συνέχεια στο BNSports
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών